|
14 czerwca 2002 roku izraelski rząd zatwierdził
plan budowy pierwszego odcinka bariery bezpieczeństwa
(security wall).
Pomysł budowy bariery powstał
z potrzeby stworzenia zapory mogącej powstrzymać potencjalnych
terrorystów, którzy do tej pory mogli swobodnie przedostawać
się z terytoriów Autonomii Palestyńskiej do miast Izraela.
Planowany przebieg bariery bezpieczeństwa
(Copyright: Gedeon)
Cała bariera ma mieć długość około
350 km. Będzie ona miała przeciętnie 50-metrów szerokości, w
niektórych miejscach dojdzie do 70 metrów. Określa się ją zwykle
nazwą muru, ale składa się ona w większej części swojego
przebiegu z różnych przeszkód. Z reguły jest to ogrodzenie prawie
4-metrowej wysokości, ze stali, a miejscami z betonu, z czujnikami
elektronicznymi, wzmocnione z jednej strony zasiekami z drutu
kolczastego, a z drugiej rowem mającym zapobiec staranowaniu
przez samochody.
W wersji najbardziej rozbudowanej będzie
to elektroniczny inteligentny płot w centrum, ostrzegający
o każdej próbie przejścia. Zakłada się, że potencjalny terrorysta
będzie potrzebował od 10 do 20 minut na sforsowanie całej zapory.
Jest to wystarczający czas na przybycie patrolu granicznej straży,
aby zatrzymać osobę nielegalnie przekraczającą barierę. Po wschodniej
stronie tego płotu znajdą się: rów, kanał lub inna przeszkoda,
zagradzająca drogę pojazdom; potem jeszcze jeden płot a za nim
wybrukowana droga dla wojska. Po stronie zachodniej inteligentnego
płotu znajdzie się sieć dróg: ścieżka śladów, ujawniająca
ślady stóp każdego, kto ją przekroczy; droga patrolowa dla pojazdów
wojskowych oraz jeszcze jeden płot.
Bariera będzie wyposażona w wieże strzelnicze
i bramy wjazdowe rozmieszczone w różnych odstępach. Obok znajdzie
się specjalna strefa zamknięta. Na tych odcinkach, gdzie z powodów
topograficznych bariera nie osiągnie 50 metrów szerokości, znajdą
się tylko niektóre elementy. W wielu rejonach po palestyńskiej
stronie muru powstanie strefa buforowa, objęta zakazem wstępu.
W rejonach zamieszkałych przez duże
palestyńskie społeczności w pobliżu Zielonej Linii, zaplanowano
dodatkowo okop (Depth Barrier), kilka kilometrów na wschód
od głównej bariery. Jego celem będzie skierowanie ruchu w tych
rejonach do punktów kontrolnych.
Jedynie ziemia położona bezpośrednio
na linii przebiegu bariery została formalnie skonfiskowana.
Własność ziem położonych po drugiej stronie muru pozostaje w
rękach dotychczasowych właścicieli, którym izraelski rząd obiecał
stały dostęp. Według biura izraelskiego Ministra Sprawiedliwości
w barierze powstanie 5 głównych przejść oraz 26 "przejść
rolniczych".
Prawną podstawą konfiskaty ziemi pod
budowę bariery jest nakaz "rekwizycji na potrzeby armii",
podpisany przez wojskowego dowódcę z Komendy Głównej. Właściciele
zarekwirowanej ziemi mają prawo żądać odszkodowania.
Barierę podzielony został na trzy sekcje:
północną, Jerozolimę oraz południową:
- Północna
część -
Zaczynać się będzie w Salem przez Kfar Quassem,
i na południu dojdzie do Qalqilia. Część ta będzie miała 110
km długości.
- Część południowa
-
Dokładny plan dotyczący tej części przebiegu bariery
nie został jak dotąd jeszcze ostatecznie ustalony. Trwają nieustanne
rozmowy. Spodziewana długość 215 kilometrów.
- Jerozolima
-
Bariera będzie miał długość 54 kilometrów. Plan
zakłada wybudowanie dwóch ścian wokół Jerozolimy i uniemożliwienie
palestyńskim terrorystom dostępu do miasta.
Koszty budowy różne źródła szacują na 600
mln-1,3 mld dolarów. Rząd izraelski wyasygnował z budżetu 22
mln dolarów na rekompensaty dla Palestyńczyków poszkodowanych
wskutek budowy ogrodzenia.
Pierwsze etap muru bezpieczeństwa
(Źródło: UNRWA)
---------- CZĘŚĆ PÓŁNOCNA ----------
31 lipca 2003 roku Izraelskie Ministerstwo
Obrony ogłosiło ukończenie pierwszego odcinka bariery bezpieczeństwa,
oficjalnie rozpoczętej 16 czerwca 2002 roku. Pierwszy odcinek
obejmuje 123-kilometrowy (85 mil) pas, biegnący od punktu kontrolnego
Salem w północno-zachodniej części prowincji Dżeninu, przez
prowincje Tulkarem i Kalkilja, do oseidla Elkana w prowincji
Salfit.
Odcinek bariery na północ od Jerozolimy,
oddalony od miasta około 20 kilometrów, biegnie na północy cztery
kilometry od punktu kontrolnego Kalandia do bazy wojskowej Opher
w rejonie Ramallah, i dalej od osiedla żydowskiego Gilo do Beit
Sahur w rejonie Betlejem. Prace na tym odcinku ciągle trwają,
lecz mieszkańcy tego rejonu już teraz muszą przechodzić przez
punkty kontrolne Kalandia i Gilo, żeby dostać się do Jerozolimy.
Bariera w rejonie Betlejem przebiega
od Gilo na drodze nr 60, obok obozu uchodźców Aida, grobu Racheli
i osiedla Har Homa do drogi nr 356 obok Beit Sahur. Nowy punkt
kontrolny (brama) dla Betlejem znajdzie się 200 metrów na południe
od obecnego punktu kontrolnego Gilo.
40-kilometrowy odcinek w północnej części
rejonu Dżeninu, od punktu kontrolnego Salem do Jalbun, został
ukończony 31 grudnia 2003 roku.
Budowa pierwszego odcinka muru bezpieczeństwa
ma niezaprzeczalnie bardzo silny wpływ na około 60 miast, wsi
i obozów uchodźców palestyńskich. Bariera stworzyła pięć zamkniętych
enklaw i kilka obszarów w których występują utrudnienia:
- Enklawa Barta Sharqiya (prowincja
Dżeninu) - ta enklawa obejmuje pięć wiosek: Umm ar Rihan (353
osoby), Khirbet 'Abdallah al Yunis (133 osoby), Daher Al-Maleh
(205 osób), Barta'a Ash Sharqiya (3.404 osoby) oraz Khirbet
El-Shalkh Sa'ed (206 osób). Ogółem jest to ponad 4.300 ludzi,
w tym 200 rodzin uchodźców palestyńskich (ponad 1.000 osób).
Enklawę odwiedza mobilna przychodnia zdrowia UNRWA. Również
dwaj palestyńscy lekarze z Dżeninu przyjeżdżają do tutejszej
przychodni trzy razy w tygodniu. Znajdują się tutaj cztery szkoły
(15 nauczycieli), w których uczy się 750 uczniów. Około 400
dzieci uczęszcza do szkoły w Barta'a Gharbiya, przechodząc przez
Zielonią Linię do Izraela.
(Źródło: UNRWA)
Enklawa posiada trzy bramy w barierze
bezpieczeństwa. Na północy, na drodze z Umm ar Rihan do
Dżeninu znajduje się pierwsza brama. W części centralnej brama
znajduje się na drodze z Umm ar Rihan do Ya'bad. Na południu
brama znajduje się na drodze z Barta Ash Sharqiya do Ya'bad.
Obok każdej bramy wybudowano dwa parkingi. Znajdują się tam
bazy izraelskiej straży granicznej. Przejścia są otwierane na
30 minut w godzinach od 5:00 do 21:00. Dodatkowo bramy są otwierane
w sytuacjach wyjątkowych w godzinach nocnych. Młodzież i dzieci
udające się do szkół mogą przekraczać bariery codziennie
w godzinach 7:00-7:15 i 12:15-12:30. Od strony Izraela nie ma
żadnych barier granicznych, jednak oficjalne przejście graniczne
znajduje się w części południowej enklawy, w pobliżu Barta Ash
Sharqiya.
Enklawa nie jest podłączona do izraelskiego
systemu zaopatrywania w wodę. Do wiosek wodę dowozi 7 cystern.
Bezrobocie w enklawie sięga 80% ludności zdolnej do pracy. Istnieje
tutaj około 300 zarejestrowanych sklepów, jednak większość sklepikarzy
pochodzi spoza enklawy. Izraelscy Arabowie otworzyli tutaj cztery
zakąłdy, w których pracuje 800 kobiet. Okolica nie jest regionem
rolniczym. Znajdują się tutaj gaje oliwne, będące własnością
15 arabskich rodzin. Podczas budowy izraelskiej drogi, w maju
2004 roku zniszczono 600 drzewek oliwnych. Ekonomiczna sytuacja
mieszkańców enklawy jest trudna.
W lipcu 2004 roku w enklawie wyburzono 21
domów położonych wzdłuż Zielonej Linii. Doszło wówczas do starcia
ludności cywilnej z izraelską policją, która użyła gazu do rozproszenia
demonstrujących. W starciu rannych zostało 6 Palestyńczyków
oraz 40 izraelskich policjantów. Zniszczone zostały również
4 ciężkie pojazdy budowlane. Podczas tej operacji zniszczono
jedyną w Barta wytwórnię oliwy. Przy wypłacie odszkodowania
wartość wytwórni została wyceniona na 250 tys. USD.
- Dodatkowo w prowincji Dżenin kręta droga
przebiegu bariery oraz inne fortyfikacje terenowe spowodowały
utrudnienia w życiu w następujących wioskach: Rumane (3.186
osób), Taibe (2.254 osób) i Anin (3.514 osób). Znajduje się
tutaj co najmniej jedna szkoła (prowadzona przez UNRWA w Rumane)
i dwa ośrodki medyczne.
- Enklawa Baqa Sharqiya (prowincja
Tulkarem) - enklawa obejmuje trzy miejscowości: Baqa esh Sharqiya
(3.869 osób), Nazlet Issa (2.366 osób) i Nazlet Abu-Nar (185
osób). Znajdują się tutaj cztery szkoły i dwa ośrodki medyczne.
Enklawę odwiedza też mobilna przychodnia zdrowia UNRWA.
(Źródło: UNRWA)
Enklawa posiada trzy bramy oraz jedno przejście
graniczne przez Zielonią Linię do Izraela.
- Wioska Khirbet Jubara (prowincja
Tulkarem) - Wioska Khirbet Jubara znalazła się całkowicie odizolowana
po izraelskiej stronie bariery bezpieczeństwa. Mieszka
tutaj 330 osób, w tym około 80 palestyńskich uchodźców.
Mobilna klinika UNRWA odwiedza enklawę
raz w miesiącu. Dzieci dojeżdżają do szkoły w Tulkarem i w innych
miejscowościach Autonomii Palestyńskiej.
(Źródło: UNRWA)
Na wschód od wioski znajduje się brama, która
jest otwarta w godzinach 6:00-8:00 oraz 12:00-14:00.
Elektryczność jest wytwarzana przez
generator.
- W prowincji Tulkarem poza barierą bezpieczeństwa
powstała dodatkowa bariera, tzw. "głęboki okop"
o głębokości 9 metrów i szerokości 24 metrów na wschód od miasta.
Okop bedzie przebiegał na północy obok (1 200 metrów) obozu
uchodźców Nur Shams , na południu obok Faroun, zamykając Iktaba,
Dhinnaba , Kafa i Izbat Shufa. W tej enklawie znajdzie się miasto
Tulkarem (42.990 osób), obóz uchodźców Tulkarem (15.600 osób),
obóz uchodźców Nur Schams (8.000 osób), wioski: Iktaba (1.868
osób), Dhinnaba (7.974 osób), Faroun (3.016 osób), Kafa (329
osób) oraz Shufa (900 osób). Poza normalnymi szkołami, UNRWA
prowadzi tutaj 5 własnych szkół. Poza Tulkarem znajdują się
także 3 ośrodki medyczne.
- miasto Kalkilja - Kalkilja
została całkowicie zamknięta i otoczona ze wszystkich stron
barierą bezpieczeństwa, wieżami strażniczymi i drogami
patrolowymi dla wojska. W Kalkilii mieszka ponad 43 tys. mieszkańców,
z czego 35 tys. to palestyńscy uchodźcy. Natomiast włączając
ludność okolicznych wiosek, w enklawie żyje 45 tys. ludzi. Wybudowana
bariera bezpieczeństwa odcięła arabskich rolników od
80% swoich ziem uprawnych. Dostęp do nich jest w znacznym stopniu
utrudniony.
W mieście UNRWA utrzymuje szpital, centrum
zdrowia oraz trzy szkoły podstawowe. Otwarty Uniwersytet Al-Quds
otworzył w Kalkilii kampus z 50 nauczycielami i 1.400 studentami.
Z powodu utrudnień w przemieszczaniu się, uniwersytet opracował
liczne metody korespondencyjnej komunikacji pomiędzy studentami
a nauczycielami - telefon, internet. 22 profesorów z An-Najah
University z Nablusu przeniosło się do Kalkilii.
(Źródło: UNRWA)
Na głównej drodze dojazdowej do miasta (nr.
55) wybudowano wojskowy punkt kontrolny z licznymi elektronicznymi
detektorami metalu i materiałów wybuchowych. Ta główna brama
jest często otwierana specjalnie dla arabskich rolników. Na
północy znajduje się brama 28, która jest otwierana w godzinach
7:00-8:00, 12:00-12:15 oraz 16:00-16:50. Dodatkowo jest możliwość
dostania się do wioski Habla, na południe od miasta. Droga przebiega
specjalnie wybudowanym tunelem pod barierą bezpieczeństwa
i drogami patrolowymi izraelskiej armii. Brama prowadząca do
Habla jest otwierana w godzinach 7:00-8:00, 12:00-13:00 oraz
16:00-17:00. Północne brama prowadząca poprzez Zieloną Linię
do Izraela jest używana wyłącznie przez izraelską armię. Ogółem
Kalkilia posiada pięć bram utworzonych w barierze.
W Kalkilii działa około 1,2 tys. prywatnych
firm, jednak i tak bezrobocie wynosi 65%.
We wrześniu 2004 roku od miasta odcięto barierą
dużę farmę drobiu (7 tys. kur). Jej właściciel, po 30 dniach
własnymi rękoma podłożył ogień. Farma spłonęła.
- wioski Izbat al-Tabib, Nabi Elyas
i Isla (prowincja Kalkilija) znajdują się po palestyńskiej
stronie bariery bezpieczeństwa, na wschód od miasta Kalilija.
Większość ziem uprawnych tutejszych arabskich rolników pozostała
po stronie izraelskiej, za barierą i Zieloną Linią. Na
ich potrzeby utworzono trzy bramy, występują jednak utrudnienia
w ich przekraczaniu. Warunki życia mieszkańców tych wiosek znacznie
się pogorszyły.
- wioska Jayyus (prowincja
Kalkilija) - wioska znajduje się na północny-wschód od miasta
Kalkilija, po palestyńskiej stronie bariery bezpieczeństwa.
Jednak bariera odcięła od wioski 70% ziem uprawnych, 120 szklarni
i 12 tys. drzewek oliwnych. Działają tu dwie bramy, występują
jednak duże problemy z ich przekraczaniem.
W Jayyus żyje około 3 tys. osób, w tym
32 rodziny palestyńskich uchodźców.
- enklawa Hable (prowincja
Kalkilija) - znajdują się tutaj wioski: Hable (5.725 osób),
Ras Atiya (1.488 osób) oraz Izbat Jalud (132 osób). Wśród mieszkańców
znajduje się 500 palestyńskich uchodźców.
Agencje UNRWA dostarczają tutaj żywność
i inne środki potrzebne do życia. Kanada ufundowała sieć wodociągów.
ICRC rozprowadza żywność. Znajdują się tutaj cztery szkoły i
dwa ośrodki medyczne.
(Źródło: UNRWA)
Habla posiada trzy bramy. Od północy, na
drodze w kierunku Kalkilii znajduje się brama otwierana w godzinach
7:00-8:00, 12:00-13:00 oraz 16:00-17:00. Cały teren enklawy
jest nadzorowany z wież strażniczych umieszczonych wzdłuż bariery
bezpieczeństwa. Dla potrzeb rolników wybudowano dwie bramy
(na południu i zachodzie od wioski), są one jednak najczęściej
zamknięte.
- wioski Ras Tira, Dab'a, Wad Rasha
i Arab a-Ramadeen (prowincja Kaliklija) - wioski te
zostały całkowicie odizolowane wewnątrz enklawy, powstałej dla
ochrony izraelskiego osiedla Alfei Menashe. W tych małych wioskach
żyje ponad 1 tys. mieszkańców, w tym około 250 palestyńskich
uchodźców.
W Dab'a znajduje się szkoła, brak jednak
ośrodków medycznych. Dla potrzeb arabskich samochodów wybudowano
jedną bramę przy drodze do wioski Habla. Brama jest otwierana
w godzinach 7:00-8:00, 12:00-13:00 oraz 16:00-17:00. Dodatkowo
znajdują się dwie bramy rolnicze. Brama położona w południowej
części enklawy otwierana jest sporadycznie.
Nie ma szkół ani ośrodków medycznych, poza
szkołą podstawową w Dab'a; nie są one podłączone do kanalizacji
ani sieci elektrycznej. Obecnie jest budowana droga, żeby zapewnić
im dojazd - za pozwoleniami - przez przemysłową część Alfei
Menashe do Kalkilji.
- wioski Azun Atme, Beit Amin i Saniriya
(prowincja Kaliklija) - wioska Azun Atme, leżąca na południowym
krańcu prowincji Kalkilja, została 30 października 2003 roku
ogłoszona "zamkniętą strefą wojskową". Jest ona całkowicie
otoczona - od wschodu bareirą bezpieczeństwa, od zachodu Zielonią
Linią, a od północy i południa żydowskimi osiedlami - Oranit
(5.200 osób), Elqana (3.000 osób), Sharei Tiqva ( 3.500 osób)
i Ets Efrayim (600 osób). Dla ochrony tych osiedli planuje się
wybudowanie dodatkowej bariery bezpieczeństwa. Wówczas arabskie
wioski zostaną całkowicie otoczone barierą.
(Źródło: UNRWA)
W enklawie Azun Atme żyje około 1.050 osób,
w tym 10 rodzin palestyńskich uchodźców. Odizolowaną wioskę
arabską odwiedza moblina przychodnia UNRWA. Palestyńska przychodnia
zdrowia jest czynna przez dwie godziny tygodniowo. W Azun Atme
znajduje się także palestyńska przychodnia zdrowia i szkoła.
Brama w barierze otwierana jest w miarę
potrzeb w godzinach 6:00-19:00. Większość rolników napotyka
na utrudnienia w dostępie do swoich upraw. Około 70 rolników
usiłuje spać w swoich szklarniach, jednak straż graniczna ma
nakaz wyburzania wszelkich nielegalnie wzniesionych budowli,
z tego powodu arabscy rolnicy nie mogą wznieść nawet prowizorycznych
budynków do spania. Jeden z farmerów, nie mogąc przez 3 dni
dostać się do swojej fermy drobiu utracił 4,5 tys, kur. Większość
prywatnych firm działa w branży samochodowej. Lokalna fabryka
cementu planuje przenosiny do Kufr Tulth.
- wioska Mas'ha (prowincja
Kaliklija) - w tej małej wiosce żyje około 2 tys. ludzi, w tym
800 palestyńskich uchodźców. Wioska została otoczona z dwóch
stron barierą bezpieczeństwa, która ochrania pobliskie
żydowskie osiedle Elkana.
Przyjeżdża tutaj mobilna klinika UNRWA.
(Źródło: UNRWA)
Brama na drodze z Mas'ha do Elkana jest używana
wyłącznie przez izraelską armię. Brama rolnicza jest otwierana
w godzinach 7:00-7:15 oraz 12:30-13:00. Większość terenów uprawnych
została odcięta od wioski przez barierę.
- Enklawa Deir Ballut (prowincja
Salfit) - w obręb tej enklawy wchodzą wioski Deir Ballut, Rafat
i Zawiya. Mieszka tutaj 11,7 tys. ludzi, w tym prawie 800 palestyńskich
uchodźców. Dwie przychodnie zdrowie są czynne dwa razy w tygodniu.
W enklawie istnieje także szkoła.
(Źródło: UNRWA)
Enklawa jest połączona droga z terytorium
Autonomii Palestyńskiej. Wojskowy punkt kontrolny na tej drodze
jest otwarty w godzinach 6:30-18:00.
Około 70% terenów uprawnych znajduje
się poza barierą bezpieczeństwa.
---------- JEROZOLIMA ----------
- Wioska Beit Iksa (prowincja
Jerozolima) - wioska jest położona na północny-zachód od Jerozolimy.
Mieszka tutaj około 1,6 tys. osób. Bariera bezpieczeństwa
oddzieliła wioskę od pozostałej części terytorium Autonomii
Palestyńskiej. Na południe od Beit Iksa znajduje się wojskowy
punkt kontrolny. Wybudowana bariera ochrania osiedla
żydowskie, które znajdują się od zachodu, południa i wschodu.
- Obóz dla uchodźców Shufat
(prowincja Jerozolima) - obóz znajduje się w północnej części
Wschodniej Jerozolimy. Żyje tutaj ponad 10 tys. palestyńskich
uchodźców. Wzniesiona bariera bezpieczeństwa odizolowała
obóz uchodźców od reszty miasta Jerozolimy.
- Wioska Abu Dis (prowincja
Jerozolima) - Abu Dis jest położona we Wschodniej Jerozolimie,
w odległości 2 km od Starego Miasta. Wioska jest częściowo otaczona
barierą bezpieczeństwa, która ochrania pobliskie żydowskie osiedle
Maale Adumin. W Abu Dis żyje około 12,5 tys. ludzi, w tym 1,1
tys. palestyńskich uchodźców.
W gęstej zabudowie miejskiej bariera
przybiera formę muru, w którym nie ma żadnych bram. Poza Abu
Dis umieszczono trzy wojskowe punkty kontrolne, które umożliwiają
przedostanie się do Jerozolimy lub na terytoria Autonomii Palestyńskiej.
------------------------------------
Faza druga obejmuje budowę (50 mil) bariery
bezpieczeństwa od Salem w kierunku Bet-Shean, wzdłuż Doliny
Jezreel i gór Gilboa. Ukończono w 2004 roku.
Faza trzecia przewiduje budowę bariery bezpieczeństwa
wokół miasta Jerozolimy. Długość tego odcinka będzie wynosił
(32 mil).
Faza czwarta budowy to odcinek (95 mil) od
Elkana do Ofer. Będą się tutaj znajdować specjalne odcinki,
które będą głęboko wrzynać się w teyrotium palestyńskie. Ich
zadaniem będzie ochrona żydowskich osiedli i dróg pomiędzy nimi.
W dalszej kolejności będzie budowana bariera
bezpieczeństwa na odcinku południowym, wokół Wzgórz Hebronu.
------------------------------------
Chociaż plan nie został jeszcze formalnie
zatwierdzony przez rząd, to jest planowany dodatkowy odcinek
muru wokół Doliny Jordanu. Plany dla tego odcinka są już bardzo
zaawansowane, bariera ma przebiegać od Salem do Jalbun. Mur
oddzieli izraelskie osiedle Maale Ephraim, biegnąc dalej na
południe, do północnego regionu Morza Martwego. Wschodnia bariera
nie będzie w całości składała się z muru; jej część oprze się
na naturalnym urwisku, schodzącym do Doliny Jordanu, w niektórych
miejscach zostanie wykopany rów. Cała bariera, zarówno wschodnia
jak zachodnia, będzie miała wtedy długość od 800 do 900 kilometrów.
Szacuje się, że koszt jej budowy to 10 milionów szekli za kilometr,
całośc wyniesie zatem 8-9 bilionów szekli.
------------------------------------
Media na świecie (także i w Polsce) przyrównują
tę antyterrorystyczną osłonę do niechlubnego muru
berlińskiego, po raz kolejny przedstawiając Izrael jako
policyjne państwo, brutalnie traktujące ludność arabską.
Lonnie Mings, autor listu modlitewnego
CFI, tak to komentuje: "Palestyńczycy mówią do Izraela:
'Nienawidzimy was'. Izrael na to odpowiada: 'W porządku, odgrodzimy
się od was' i zaczyna budować granicę. Wówczas cały świat protestuje".
Rabin Ephraim Shore ("15 Things I
Don`t Understand about the Mideast Peace Process", Israel
Update, http://www.aish.com) zdaje się wyrażać pogląd wielu
Izraelczyków, pisząc: "Jeśli Izrael ma prawo i obowiązek
podejmować kroki konieczne dla obrony swych obywateli, to dlaczego
jest potępiany za budowanie okrężnych dróg, by kierowcy mogli
unikać zasadzek i ostrzału? Dlaczego jest potępiany za budowanie
osłony, która ma powstrzymać terrorystów? Dlaczego jest potępiany
za zatrzymywanie terrorystów w więzieniach? (...) Jak właściwie
Izrael ma się bronić".
A może to najwyższa pora, aby cały świat
otwarcie potępił terroryzm. Może to najwyższa pora, aby Unia
Europejska zaprzestała wspierać finansowo palestyński terroryzm
- wiadomo, że część finansowych środków przekazywanych władzom
Autonomii Palestyńskiej była i nadal jest przekazywana dla radykalnych
organizacji islamskich. Może to najwyższy czas, aby otwarcie
powiedzieć, że bycie antysemitą to hańba dla człowieka.
Oby Bóg uwolnił Izraela od morderczych
planów wroga i dał wytchnienie dzieciom swoim. Mamy nadzieję,
że mur ochronny będzie służył temu celowi, w jakim jest wznoszony
- ochronie życia Izraelczyków. Mamy przy tym nadzieję, że przyjdzie
taki dzień, w którym mury nie będą już potrzebne.
W chwili obecnej pozostają jednak fakty,
a te jednoznacznie potwierdzają skuteczność wybudowanych już
fragmentów bariery bezpieczeństwa. Liczba ataków terrorystycznych
spadła o 75%.
(Źródło: gov.il)
------------------------------------
Opracowano na podstawie:
materiałów biuletynu informacyjno-modlitewnego "Nasz
Starszy Brat" nr. 2/2003 r.
Palestinian Central Bureau of Statistics (PCBS)
Projected population, Selected Years, Medium Series 2003.
B'Tselem: The Separation Barrier: Position Paper,
March 2003
http://www.un.org/unrwa/
|
