Zion Mule Corps (Korpus Mułów Syjonu) był pomocniczą jednostką transportową w brytyjskiej armii, w której służyli żydowscy ochotnicy.

Na początku 1915 roku Ze'ev Jabotinsky (1880-1940) i Joseph Trumpeldor (1880-1920) zwrócili się do władz brytyjskich w Egipcie z propozycją utworzenia żydowskich oddziałów wojskowych, które mogłyby walczyć z Turkami w Palestynie. Brytyjczycy przeciwstawili się pomysłowi udziału żydowskich żołnierzy w walkach na palestyńskim froncie, ale zgodzili się na utworzenie transportowej jednostki pomocniczej.
    Przed końcem marca 1915 roku zebrało się 500 żydowskich ochotników, którzy zostali deportowani przez Turków z Palestyny do Egiptu, i rozpoczęli szkolenie wojskowe.
    1 kwietnia 1915 roku nowo utworzony korpus transportu na mułach złożył przysięgę wierności brytyjskiej armii. Dowódcą jednostki był pułkownik John Henry Patterson (1867-1947), a jego zastępcą kapitan Joseph Trumpeldor. Korpus liczył 650 żołnierzy.

Brytyjczycy wysłali Zion Mule Corps do walk na froncie tureckim.
    25 kwietnia 1915 roku żydowscy żołnierze wylądowali w pierwszym rzucie desantu na półwyspie Gallipoli. Podczas ciężkich walk korpus realizował zadania transportu amunicji pod nieustannym ostrzałem nieprzyjaciela. M. Gruszkowski otrzymał brytyjskie odznaczenie Distinguished Conduct Medal, za wykonanie zadań bojowych pomimo zranienia.
    W styczniu 1916 roku alianci ewakuowali wszystkie wojska z półwyspu Gallipoli. Po poniesionych stratach Zion Mule Corps został rozwiązany, a 120 żydowskich żołnierzy przewieziono do Wielkiej Brytanii, gdzie stali się w przyszłości zalążkiem Legionu Żydowskiego.