19 października 2018 r. przywódcy trzech największych kościołów chrześcijańskich w Izraelu (kościoły ormiański, grecki i rzymsko-katolicki) wezwali premiera Benjamina Netanjahu do zablokowania projektów ustaw, które, jak mówią, mają na celu wywłaszczenie ich własności. Kościoły te posiadają duże ilości nieruchomości w Jerozolimie, i wynajmują je na rynku komercyjnym. Od lutego władze miejskie Jerozolimy zaczęły egzekwować pobór podatków od majątku kościelnego, z wyłączeniem miejsc kultu religijnego. Oddzielnie Kneset rozpoczął pracę na ustawą, która umożliwiłaby państwu interweniować przy sprzedaży kościelnych nieruchomości komercyjnym deweloperom. Po ostatnim proteście przywódców kościelnych i zamknięciu Kościoła Świętego Grobu dla zwiedzających, władze ustąpiły i zamroziły podatki oraz pracę nad ustawą. Obecnie Kneset powrócił do dalszych prac na nowymi regulacjami prawnymi.

19 października 2018 r. około 10 tys. Palestyńczyków demonstrowało w kilku miejscach wzdłuż ogrodzenia granicznego w Strefie Gazy. Większość demonstrantów utrzymywało się jednak z dala od ogrodzenia. Na południu strefy zniszczono rurociąg, którym przez przejście graniczne Kerem Shalom przetłaczano paliwa do Gazy.

19 października 2018 r. rosyjski serwis informacyjny Izwiestia napisał, że prawdopodobnie Rosja przekazała Syrii nie tylko system obrony przeciwlotniczej S-300, ale także trzy zestawy bardziej zaawansowanego systemu S-300PM-2. Systemy te posiadają bardziej zaawansowane radary i możliwości identyfikacji celu, a także mobilne centrum dowodzenia. Mogą również przechwytywać najbardziej zaawansowane myśliwce i pociski balistyczne średniego zasięgu o zasięgu do 250 km i są zdolne do pokonania elektronicznych systemów zagłuszania. Rosyjskie ministerstwo obrony zaprzeczyło tym doniesieniom.
    19 października 2018 r. amerykańskie i zachodnie źródła wywiadowcze poinformowały, że trzy dni temu zarejestrowano lot samolotu Boeing 747 irańskich linii lotniczych Fars Air Qeshm z Teheranu do Damaszku w Syrii, a następnie do Bejrutu w Libanie. Prawdopodobnie na pokładzie samolotu znajdowały się komponenty GPS do precyzyjnie naprowadzanych rakiet dla Hezbollahu.
    19 października 2018 r. w Ammanie (Jordania) doszło do masowych demonstracji, których uczestnicy domagali się anulowania traktatu pokojowego z Izraelem, wydalenia izraelskiego ambasadora i zamknięcia ambasady Izraela. Zawarty w 1994 r. traktat pokojowy pozostawił obszar Naharajim (po jordańsku Baqoura) i Arawa (Ghumar) pod kontrolą Izraela na okres 25 lat. Demonstranci żądali zwrócenia tych ziem Jordanii.

20 października 2018 r. – Szabat.
    20 października 2018 r. opady deszczu spowodowały pierwsze w tej zimie lokalne powodzie na Negewie i w obszarze Arava. Na kilka godzin zamknięta została droga dojazdowa do Ejlatu oraz port lotniczy w tym mieście. Na równinie nadmorskiej spadło 22,8 mm deszczu, natomiast w Ejlacie 5,6 mm.

20 października 2018 r. izraelscy ochroniarze zatrzymali podejrzanie zachowującego się Palestyńczyka, który zamierzał wejść do miejscowości Har Adar w południowej części Samarii. Znaleziono przy nim ukryty nóż. Podczas przesłuchania przyznał się, że zamierzał przeprowadzić atak na Izraelczyków.

21 października 2018 r. Siły Obronne Izraela rano otworzyły przejścia graniczne Erez i Kerem Shalom ze Strefą Gazy. Decyzję podjęto po zmniejszeniu się liczby incydentów bezpieczeństwa na granicy ze strefą.
    21 października 2018 r. premier Benjamin Netanjahu powiedział, że podczas gdy przyznaje Jordanii prawo do nie przedłużania dzierżawy obszarów Naharajim i Tzofar, jego rząd rozpocznie negocjacje z Jordanią, aby zapewnić przedłużenie dzierżawy, która ma się zakończyć w październiku 2019 roku. "Jordania zastrzega sobie prawo do odzyskania dzierżawionego obszaru w Naharajim niedaleko rzeki Jordan, a także enklawy Tzofar w Aravie. Powiedziano nam dzisiaj, że Jordania planuje skorzystać z tej możliwości zakończenia okresu 25 lat umowy najmu. Podejmiemy negocjacje z Jordanią w sprawie opcji przedłużenia istniejącej umowy najmu."
    21 października 2018 r. minister bezpieczeństwa Gilad Erdan ujawnił, że według informacji wywiadowczych libańska organizacja terrorystyczna Hezbollah dysponuje arsenałem 150 tys. rakiet, przy czym najbardziej niepokojąca jest rosnąca obecność militarna Iranu. Równocześnie Iran posiada coraz większe wpływy w szyickim rządzie Iraku, i może skłonić ten kraj do bezpośredniego zaangażowania się w przyszły konflikt z Izraelem. W ocenie wywiadu wydaje się, że strategia Iranu przeciwko Izraelowi opiera się na otworzeniu wielu frontów w przypadku wybuchu ewentualnego konfliktu. W ten sposób Iran ma nadzieję, że odstraszy Izrael od uderzenia w swoje obiekty nuklearne. "Celem Iranu jest pogłębienie izraelskiego dylematu, czy uderzyć Iran, i ryzykować otworzenie się przed nami kilku frontów - frontów, które zostaną wykorzystane do zapłacenia przez nas wysokiej ceny, jeśli pomyślimy o ataku na irański program nuklearny." Były szef wywiadu wojskowego, gen. Amos Jadlin powiedział: "Irańczycy zostali poważnie pobici 10 maja, gdy Siły Obronne Izraela zaatakowały około 50 celów w Syrii, w których znajdowali się Irańczycy. Zajęło im to trochę czasu, ale według moich szacunków oni zmienili teraz swoją strategię, i zamiast budować fabryki precyzyjnych rakiet w Syrii, zdecydowali się zrobić to w Libanie. Jest to bardziej problematyczne dla Izraela, ponieważ do dziś Izrael nie atakował prób irańskiej działalności w Libanie, gdzie już istnieją fabryki konwencjonalnych rakiet. Według raportów wywiadu są to pociski o zasięgu kilku kilometrów. Jest to bardzo trudny dylemat dla Izraela, gdyż jeśli Izrael celowo zaatakuje cele Hezbollahu, staniemy przed niemal pewną wojną. Dlatego izraelski wywiad będzie musiał oszacować szanse wybuchu wojny i określić, czy istnieją kierunki działań, które z jednej strony osiągną cel, a z drugiej strony, nie doprowadzą do eskalacji sytuacji i rozpoczęcia wojny. W Syrii Siły Obronne Izraela nauczył się formułować takie działania, które nie doprowadziły do wojny. Teraz Izrael stoi przed dwoma wyborami: po pierwsze, czy uderzyć, niekoniecznie drogą lotniczą, gdyż istnieją inne metody, które mogą zaszkodzić Iranowi w Libanie. Po drugie, Izrael może robić to, co robił przez ostatnie 12 lat. Nie działał bezpośrednio przeciwko wzmacnianiu się Hezbollahu, dlatego ta organizacja jest dzisiaj znacznie silniejsza niż w 2006 roku. Jest to poważny dylemat, który zostanie poruszony na posiedzeniu Rady Bezpieczeństwa. Jeśli Izrael nic nie zrobi, organizacja Hassana Nasrallaha wypełni jego rozkazy modernizując swoje pociski w precyzyjne rakiety, a cenę tego zapłacimy podczas wojny. To prawda, że ich arsenał już teraqz jest duży, ale dopóki nie mają precyzyjnych rakiet, są tam tylko fabryki broni terrorystycznej - nie mogą zaatakować naszych ważnych ośrodków w Izraelu, baz wywiadowczych, baz sił powietrznych, bazy Kirya lub elektrowni. Dzisiaj Hezbollah może w większości uderzyć w niewinnych cywilów, ale szkody dla izraelskiego wojska mogą być spowodowane jedynie pociskami precyzyjnymi."
    21 października 2018 r. minister finansów Mosze Kahlon spotkał się w Jerozolimie z sekretarzem skarbu USA Stevenem Mnuchinem. Obaj omawiali kwestię podatków, handlu i współpracy mieszkaniowej w ramach przygotowań do spotkania grupy roboczej między Stanami Zjednoczonymi a Izraelem, które odbędzie się jutro w Hotelu King David w Jerozolimie.
    21 października 2018 r. władze miejskie Hajfy poinformowały, że w przyszłym roku pas startowy lotniska w Hajfie zostanie wydłużony o 300 metrów, aby umożliwić loty do Europy. Obecnie z Hajfy realizowane są loty na Cypr i do Grecji.

21 października 2018 r. jordański król Abdullah II ogłosił, że jego kraj zakończy dzierżawę ziemi w Arawie w południowej Jordanii i na Wyspie Pokoju w Naharajim. W ramach porozumienia pokojowego zawartego w 1994 r., Jordania dzierżawi te obszary ziemi Izraelowi na odnawialny okres 25 lat. Jednak Jordania zastrzegła sobie prawo wypowiedzenia tej umowy z rocznym wyprzedzeniem. "Poinformowaliśmy Izrael, że kładziemy kres stosowania aneksów pokojowych dotyczących Baqury [Naharajim] i Ghumar [obszar Arava]. Baqura i Ghumar są ziemią jordańską i pozostaną w Jordanii. Baqura i Ghumar zawsze były na czele naszych priorytetów i zdecydowaliśmy się położyć kres stosowaniu aneksów traktatów pokojowych dotyczących Baqury i Ghumaru. Dzierżawiona działka w Naharijim to mniej niż 6 km kwadratowych), i 4 km kwadratowe w Tzofar w obszarze Arava. Izraelscy rolnicy uprawiali dzierżawioną ziemię, która leży wzdłuż granicy izraelsko-jordańskiej. Decyzję podjęto po piątkowych masowych demonstracjach w Ammanie.

--------------------------------------------------

Materiały opracowywane na podstawie serwisów informacyjnych: PAP, AP, Haaretz, Jerusalem Post, Arutz Sheva.

--------------------------------------------------