|
Jednym ze znanych osiągnięć Izraela są kibuce
- chyba najbardziej znana instytucja izraelska na świecie. Są
to wspólnoty rolnicze, których członkowie prowadzą proste życie.
Wspólnie dzielą się obowiązkami, pracują na roli, hodują zwierzęta
i wykonują wszystkie konieczne prace w swym kibucu. Członkowie
kibucu nie posiadają żadnej własności, a własne specjalne potrzeby
zgłaszają i są one w miarę możliwości zaspokajane. Życie w kibucu
to ciężka praca i najczęściej brak luksusów.
Kibuce odegrały znaczącą rolę w historii
Izraela. Pierwszy kibuc powstał w 1909 roku w Deganii, i do
chwili obecnej dobrze funkcjonuje. W ciągu kolejnych lat powstało
w sumie około 270 kibuców. Przyjęły one ogromną większość pierwszych
imigrantów, biorąc na siebie pełną odpowiedzialność za ich dalszy
los, za obronę, wyżywienie i edukację ich dzieci. Kibuce spełniają
tę rolę nawet i dzisiaj. Współczesne kibuce zapewniają bezpłatne
nauczanie, opiekę zdrowotną, pralnię, stołówkę i inne usługi.
Kibuce mają także własne szkoły wyższe i instytuty badawcze,
orkiestry i zespoły teatralne, galerie sztuki i wydawnictwa.
Dzięki temu mieszkańcy kibuców (kibucnicy) mogą się realizować
w wielu dziedzinach życia. Z upływem lat zrezygnowano jednak
z "domów dziecka", ponieważ stwierdzono, że dzieci
rozwijają się lepiej, żyjąc ze swoimi rodzicami.
Około 50 kibuców jest położonych na bardzo
atrakcyjnych turystycznie terenach, dlatego zdecydowano się
wykorzystać ten fakt i założono renomowaną Sieć Hoteli Kibucowych,
która ma własne biuro w Tel Avivie. Pozostałe kibuce również
oferują noclegi i wyżywienie za niewielką opłatnością. Jednakże
znajduje się duża grupa ochotników, którzy przyjeżdżają do pracy
w kibucu. Jest to tani i ciekawy sposób poznania Izraela oraz
jego społeczeństwa. Większość z 300 kibuców i moszawów przyjmuje
ochotników, którym w zamian za pracę oferuje się nocleg, wyżywienie
i skromną zapłatę. W dniach wolnych od pracy organizowane są
wycieczki turystyczne oraz imprezy kulturalne. Zdarza się, że
ochotnicy zostają już na stałe mieszkańcami kibuców.
Wymagania stawiane ochotnikom:
-
pełna dyspozycyjność podczas pobytu w kibucu;
-
okres pobytu to minimum 6 tygodni, a maksimum 6 miesięcy;
-
wiek pomiędzy 18 a 35 lat;
-
dobry stan zdrowia fizycznego oraz psychicznego;
-
znajomość języka angielskiego.
W kibucu pracuje się 8 godzin przez
6 dni w tygodniu. Dodatkowo przysługują 3 dni wolnego w miesiącu.
Prace wykonuje się w rolnictwie, w przemyśle, w usługach turystycznych
oraz innych pracach usługowych. Większość ochotników wykonuje
prace w usługach. Mieszka się w pokojach 2 lub 3 osobowych.
Posiłki podawane są w zbiorowych stołówkach. Ważną informacją
jest, że w kibucach nie są przyjmowane matki z dziećmi lub same
dzieci. Decydując się na ochotniczą pracę w kibucu należy wcześniej
uzgodnić swój przyjazd i podać dokładny czas przylotu do Izraela,
pełne nazwisko i imię, datę urodzenia, numer paszportu i narodowość.
Przyjeżdżając do kibucu należy wziąść z sobą: paszport, aktualne
badania lekarskie, 60 USD na wykupienie polisy ubezpieczeniowej,
bilet powrotny, około 250 USD kieszonkowego (na własne potrzeby),
60 USD opłat meldunkowych i innych, 17 USD oraz 2 zdjęcia paszportowe
do wizy.
W praktyce ochotnicy pracują na swoje
utrzymanie. Klibuc zaspokaja podstawowe potrzeby, a także wypłaca
niewielkie kieszonkowe (około 50 USD na miesiąc). Ochotnicy
mają również dostęp do wszystkich obiektów rekreacyjnych: basenu,
sal sportowych, biblioteki i kina. Można brać udział w wycieczkach
organizowanych przez kibuc - i tu warto wiedzieć, że takie wycieczki
mogą dostać się w miejsca niedostępne innym turystom.
W Europie zachodniej znajdują się specjalne
przedstawicielstwa kibuców. Można się tam zgłosić i załatwić
wszystkie formalności. Przedstawicielstwa przygotowują zazwyczaj
15-osobowe grupy, które lecą samolotem do Izraela. Na miejscu
czeka na nich już przedstawiciel kibucu i zabiera ich prosto
do miejsca pracy i zakwaterowania. Oto adresy takich przedstawicielstw:
Bureau
de Volontaires
68
Ave Ducpetiaux, 1060 Bruxelles, Belgia
tel.:
02/5381050
Dror-Habonim
32
rue Estelle, 13001 Marseille, Francja
Dror-Habonim
9
rue Clement-Roassal, 06000 Nice, Francja
Dror-Habonim
8
rue Idrac, 31000 Toulouse, Francja
Hachomer
Hatsair
12
rue Mulet, 69000 Lyon, Francja
Objectif
Kibbutz
15
rue Beranger, 75003 Paris, Francja
Kibbutz
Bewegung
Savignystr
49, 6600 Frankfurt 17, Niemcy
tel.:
6974014
Volunteers
Desk
Jon
Veermeerstr 24, 1071 Amsterdam, Holandia
W Izraelu:
Kibbutz
Programme Centre
18 Frishman St, Tel Aviv, Israel
tel.:
5278874
Meira`s
73
Ben Yehuda St, Tel Aviv, Israel
tel.:
5237369
Project
67
94
Ben Yehuda St, Tel Aviv, Israel
tel.:
5230140
Informacje można uzyskać:
United Kibbutz Movement
82a Hayarkon Street, Tel-Aviv
tel.: 03 545 2555
Web site: http://www.kibbutz.org.il/
e-mail:
Nie wszystkim Izraelczykom odpowiadało życie
w komunie, zorganizowanej na zasadach socjalistycznego syjonizmu.
Dlatego w 1920 roku założono pierwszy moszaw, czyli spółdzielnię
wiejską. Współcześnie jest to najbardziej popularna forma wspólnot
rolniczych w Izraelu. Członkowie moszawu utrzymują się z zapłaty
za wykonywaną pracę w moszawie. Nie mogą jednak posiadać prywatnej
ziemi lub domów, wszystko dzierżawią od moszawu. Moszaw oferuje
za darmo wszystkie potrzebne do życia usługi.
Również i w moszawach jest możliwość
zatrudnienia ochotników. Jednak w porównaniu z kibucami, praca
w moszawach jest o wiele trudniejsza. Ochotnicy zazwyczaj zostają
przydzieleni do pomocy indywidualnemu rolnikowi, który wypłaca
około 260 USD miesięcznie. Pracuje się 8 godzin dziennie przez
6 dni w tygodniu. Wielu ochotników zarabia dodatkowo pracując
w nadgodzinach.
Informacje można uzyskać:
Moshav Movement in Israel
19 Leonardo da Vinci Street, Tel-Aviv
tel.: 03 695 8473
W Izraela wciąż się mocno wierzy, że dzięki
wspólnej pracy można zrealizować marzenia. A obiecana ziemia
rozkwita życiem tych, którzy po wiekach wrócili z wygnania.
Na podstawie materiałów Amabasady Izraela
w Warszawie i innych
 |
- Rolnictwo
- Kibuce
i moszawy