Aman (hebr. Agaf ha-Modi'in) to izraelska agencja wywiadu wojskowego.

Już podczas wojny izraelsko-arabskiej, w maju 1948 roku utworzono wywiad wojskowy pod nazwą Departament Wydziału Operacyjnego Sztabu Generalnego, podlegający Szefowi Sztabu Generalnego, kontrolowany bezpośrednio przez ministra obrony Izraela.
    W 1950 roku nadano mu oficjalną nazwę Aman. Początki działalności agencji nie były zbyt pomyślne. W agencji wybuchały liczne skandale.

       - W 1949 roku zdymisjonowano szefa Amanu, Isser Be'eri, po tym jak skazał na śmierć Meira Toubiansky'ego, Żyda podejrzanego o szpiegostwo dla Brytyjczyków.

       - W 1955 roku zdymisjonowano Binjamina Gibli, po nieudanej akcja sabotażowej w Egipcie.

       - W 1959 roku zdymisjonowano Jehoszafata Harkabi, za fatalne zorganizowanie mobilizacji rezerwistów IDF, co miało szczególne znaczenie dla bezpieczeństwa Izraela.

Aman jest niezależną agencją wywiadowczą, nie wchodzi w skład sił lądowych, morskich lub powietrznych Izraela. Jako największa izraelska agencja wywiadowcza zatrudnia około 7 tys. pracowników wojskowych i cywilnych (1996 r.). Zajmują się oni zdobywaniem i przetwarzaniem informacji wojskowych, geograficznych i elektronicznych, dotyczących przede wszystkim państw arabskich. Dysponują najnowocześniejszym sprzętem wywiadowczym.
    Schemat organizacyjny wywiadu wojskowego Aman: Departament Pierwszy (Machlekat Hahaka - produkcja), Departament Drugi (Haman - korpus wywiadowczy), Departament Trzeci (stosunki zagraniczne, bezpieczeństwo polowe), Departament Czwarty (cenzura wojskowa), Oddziały Regionalne (Biuro Zachodnie do spraw: Egiptu, Sudanu i Libii; Biuro Wschodnie do spraw: Iraku, Syrii i Libanu; Biuro Południowe do spraw: Jordanii i Półwyspu Arabskiego), Oddział Funkcjonalny (sprawy ekonomiczne na Bliskim Wschodzie) oraz Oddział Akt.

Dyrektorzy Amanu: Isser Be'eri (1948-1949), Chaim Herzog (1949-1950), Binjamin Gibli (1950-1955), Jehoszaft Harkabi (1955-1959), Chaim Herzog (1959-1962), Meir Amit (1962-1963), Aharon Jariv (1964-1972), Eliahu Zeira (1972-1974), Szlomo Gazit (1974-1978), Jehoszua Saguy (1979-1983), Ehud Barak (1983-1985), Amnon Szahak (Lipkin) (1986-1991), Uri Saguy (1991-1995), Mosze Ja'alon (1995-1998), Amos Malka (1998-2002), Aharon Zeevi-Farkash (2002-2005) i Amos Yidlin (2005-nadal).

Wkład Amanu w sukcesy wywiadowcze Izraela jest bardzo ważny i znaczny.