Sztuka rzeźbiarstwa rozwinęła się w Izraelu dzięki wysiłkowi nielicznych rzeźbiarzy aktywnie działających na długiej przestrzeni czasu. Rozpoczęli Avraham Melnikoff (znany z masywnego kamiennego lwa w Tel Hai) i Ze'ev Ben-Zvi, reprezentujący kubizm. W owym czasie, przed powstaniem niepodległego państwa, Moshe Ziffer, Aharon Priver i Batya Lishansky reprezentowali powszechne trendy akademickie rzeźbiarstwa.

Koniec lat 40-tych to okres silnych wpływów ideologii "Kanaanitów" na licznych żydowskich artystów przebywających w Erec Israel. Yitzhak Danziger wyrzeźbił z czerwonego nubijskiego piaskowca słynny posąg pogańskiego wodza-myśliwego Nimroda. Była to odważna próba stworzenia syntezy pomiędzy rzeźbą Bliskiego Wschodu i współczesną koncepcją ludzkiego ciała. W owym czasie powszechnymi tematami byli pasterze, owce, namioty Beduinów w pustynnej skale. Rzeźbiarstwo lat 50-tych użyło nowych materiałów i monumentalnej skali wraz z rosnącą abstrakcją, stymulowaną po części przez świeżo wprowadzone żelazo i stal szlachetną jako materiały rzeźbiarskie.

Potrzeba stworzenia pomnika poświęconego poległym żołnierzom izraelskim dała w latach 60-tych rzeźbiarzom nowy impet twórczy. Powstawały liczne pomniki, początkowo bezosobowe, przedstawiające wizje krajobrazów izraelskich. Ten prąd reprezentował Yehiel Shemi, który stworzył pomnik marynarzy w Achziv (spawana stal). Dani Karavan stworzył pomnik Brygady Negew w Be'er Sheva, który oddaje specyfikę walki pustynnej.

Pod wpływem francuskiej szkoły i ekspresjonizmu rozwijali się współcześni izraelscy rzeźbiarze, którzy odważnie sięgali po różnorodne materiały. Tworzyli instalacje i nowatorskie rzeźby, oddając w ten sposób swoje osobiste reakcje na rzeczywistość społeczną i polityczną w Izraelu. W pracach Yigal Tumarkina widać jego protest przeciwko wojnie (połączona gra kształtów i symboli). Natomiast Menashe Kadishman rozwinął się w kierunku geometrycznego minimalizmu. W wielu pracach współczesnych rzeźbiarzy pojawia się tradycyjny element owiec, które są przesłaniem do lokalnych pasterzy, a zarazem są symbolem bezradności ofiary.

Wielu izraelskich rzeźbiarzy osiągnęło międzynarodową sławę. Między innymi Tumarkin, Karavan, Kosso Eloul i Israel Hadany prezentowali swoje pracy na licznych zagranicznych wystawach, odnosząc sukcesy.

------- ------- -------

Zawartość bloku pochodzi z wiadomości Encyklopedii PWN oraz ze stron rządowych Izraela.