Według tradycji żydowskiej dziecko jest Żydem, gdy matka jest Żydówką. Natomiast Ben Gurion uważał, że ten jest Żydem, kto czuje się Żydem.

Żydzi odmiennie obchodzą narodzenie chłopca i dziewczynki. Po narodzeniu się chłopca obchodzi się Szalom Zachar w pierwszy piątkowy wieczór po urodzeniu. Nazywa się to: "Witaj mężczyzno". W tym momencie chłopiec nie ma jeszcze imienia. Żydzi sefardysjcy obchodzą Szalom Zachar w wieczór poprzedzający obrzezanie. W przypadku pierworodnego syna świętuje się również, gdy chłopiec skończy miesiąc życia.

Goście zapraszani są po piątkowej wieczerzy. Tradycyjnie, krewni, przyjaciele i sąsiedzi zbierają się w domu rodziców nowonarodzonego dziecka. Podaje się zwykle lekki posiłek zawierający danie z ciecierzycy, soczewicy lub grochu - to, co okrągłe ma symbolizować początek życia. Ponadto podaje się piwo, napoje alkoholowe, ciastka i sałatki owocowe.
    Zwyczajowo nadaje się dziecku imię dla pamięci rodziny, krewnych lub przyjaciół.

W przypadku narodzin dziewczynki ojciec podaje jedynie w najbliższą sobotę do publicznej wiadomości imię córki i zaprasza na kidusz oraz lekki posiłek po nabożeństwie szabatowym. Dziewczynka otrzymuje imię w najbliższy po urodzeniu poniedziałek, czwartek lub szabat.

------------ OBRZEZANIE (Brit mila) ------------

Zaraz po urodzeniu chłopca, zgodnie z Pismami, po ośmiu dniach, następuje obrzezanie (hebr. brit mila). Wymóg obrzezania sięga czasów Tory i Abrahama, który obrzezał swego syna Izaaka w tydzień po narodzeniu. "(...) będziecie obrzezywali ciało napletka na znak przymierza waszego ze Mną".

Poprzedniego wieczoru ojciec dziecka wraz z przyjaciółmi modli się i studiuje Torę przez całą noc. Rankiem, po odmówieniu modlitw, kuma (jid kwaterin) zanosi dziecko do pokoju lub do synagogi (w Izraelu, do specjalnej sali w szpitalu). Zebrani witają dziecko, wznosząc okrzyk "mazal tow" ("dobrego losu", "szczęścia", "na szczęście"). Dziecko odbiera kum (kwater) przy wtórze wersetów biblijnych, śpiewanych przez ojca i gości oraz mohela, który dokonuje obrzezania.
    Kum przynosi dziecko od matki do mężczyzny wybranego przez rodzinę, zwanego "sandak". Zasiada on na fotelu jak dla proroka Eliasza i w czasie obrzezania trzyma dziecko na miękkiej poduszce na rękach. Trzymanie dziecka podczas obrzezania uznawane jest za wielki zaszczyt. Udzielanych jest wiele błogosławieństw.
    Obrzezania dokonuje posiadający odpowiednie kwalifikacje rzezak (hebr. mohel). Mohel wypija wino, zwilżając uprzednio kilkoma kroplami usta dziecka, po czym zwraca je matce.
    Mohel w białym fartuchu (kitel) i modlitewnym szalu, ujmuje penis dziecka kleszczami i zakłada nań metalową osłonę w kształcie dzwonu, która ochrania żołądź aż do napletka. Zabiegu dokonuje się przy pomocy specjalnych narzędzi, które kiedyś były pięknie zdobione. Po odmówieniu modlitwy mohel przebija specjalnym rytualnym sztyletem napletek dziecka i przecina tkankę równo z osłoną. Odcięty napletek wrzuca się do przygotowanej srebrnej misy. Jednocześnie chłopiec otrzymuje imię.
    Zmawia się modlitwę: "Pochwalonyś Ty, Wiekuisty, Boże nasz, Królu Wszechświata, któryś nakazał, aby nasi synowie zawarli przymierze ojca naszego Abrahama".

Następnie rodzina świętuje, tańczy i ucztuje. Obrzezanie jest świętem, w którym uczestniczy społeczność, krewni i przyjaciele. Wszyscy razem dzielą radość rodziców. Jeśli uroczystość wypadnie w szabat, zwykle urządza się ją po szabatowym rannym obrządku, po którym rodzina i przyjaciele łączą się przy kiduszowym posiłku. Po ceremonii wszyscy obmywają ręce i uczestniczą w błogosławieństwie chleba i chały, po czym następuje przyjęcie, zwane "Seudat Micwa", które składa się z wina, herbaty, kawy, wódki i piernika. Podaje się również potrawy mięsne lub rybne, albo mleczne.

------------ WYKUPIENIE (Pidjon ha-ben) ------------

W przeciwieństwie do obrzędu obrzezania, wykupywanie pierworodnego syna praktykuje się jedynie w środowiskach ortodoksyjnych. Uroczystość ta odbywa się, gdy chłopiec ukończy dwadzieścia dziewięć i pół dnia (co dowodzi, że jest zdolny do życia) oraz jeżeli pierworodny narodził się w naturalny sposób, a nie za pomocą cesarskiego cięcia.

Obrzędu dokonuje się w czasie przygotowanej przez ojca uczty, na którą zaproszony zostaje rabin. Goście łamią się chlebem, a rabin pyta ojca, czy woli ofiarować pierworodnego syna, czy też da zań okup pieniężny, mający symbolizować pięć srebrnych monet. Przyjęcie przez rabina niewielkiego okupu pieniężnego od ojca dziecka, zwalnia z obowiązku poświęcenia go kapłaństwu.

Jeżeli data obrzędu łączy się z szabatem albo innym świętem, odkłada się uroczystość do następnego dnia. Przyjęcie zaczyna się obmyciem rąk. Następnie podaje się chałę, bułeczki, przystawki, rybę i jarzyny, kurczaki, mięso, sałaty i desery. Zwyczajowo podaje się wódkę, wino i piernik.