|
Materiał poniżej przedstawiony pochodzi
ze strony
Artykuł 1: Istota
Rząd jest władzą wykonawczą Państwa.
Artykuł 2: Siedziba
Siedzibą Rządu jest Jerozolima.
Artykuł 3: Źródło władzy i skład
(a) Rząd składa się z Premiera
i ministrów.
(b) Premier sprawuje urząd na podstawie
wyboru w wyborach ogólnokrajowych powszechnych, bezpośrednich
i równych, przeprowadzanych w głosowaniu tajnym, zgodnie z ustawą
o wyborach do Knessetu i o wyborach Premiera.
(c) Ministrowie są powoływani przez
Premiera; ich powołanie wymaga zatwierdzenia przez Knesset.
(d) Odrzucenie propozycji Premiera w
sprawie składu Rządu jest równoznaczne z uchwaleniem wotum nieufności
dla Premiera; w takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu
19 ustęp (b).
Artykuł 4: Dzień wyborów
Za każdym razem, gdy przeprowadza się
wybory do Knessetu, na ten sam dzień zarządza się wybory Premiera,
chyba że wybory odbywają się w wyniku protestu wyborczego.
Artykuł 5: Wybory odrębne
W przypadkach wskazanych w niniejszej
Ustawie Zasadniczej przeprowadza się odrębne wybory Premiera,
zwane dalej wyborami odrębnymi.
Artykuł 6: Prawo głosowania
Prawo głosowania w wyborach Premiera
przysługuje osobom posiadającym prawo głosowania w wyborach
do Knessetu.
Artykuł 7: Okres urzędowania
Okres urzędowania Premiera i ministrów
pokrywa się z czasem trwania kadencji Knessetu, do którego zostali
oni wybrani; w przypadku wyborów odrębnych odpowiada on okresowi
pozostałemu do końca kadencji Knessetu, chyba że mniejsza Ustawa
Zasadnicza stanowi inaczej.
Artykuł 8: Warunki objęcia urzędu
Premiera
(a) Na urząd Premiera mogą kandydować
osoby, które spełniają następujące warunki:
(1)
mają bierne prawo wyborcze do Knessetu i ukończyły 30 lat w
dniu zgłoszenia kandydatury;
(2)
zostały umieszczone na pierwszym miejscu na liście kandydatów
do Knessetu, jeżeli wybory Premiera odbywają się razem z wyborami
do Knessetu;
(3)
są członkami Knessetu, jeżeli przeprowadzane są wybory odrębne.
(b) Ten, kto sprawował urząd Premiera
przez siedem kolejnych lat, nie może kandydować na ten urząd
w kolejnych wyborach.
Artykuł 9: Prawo zgłaszania kandydatów
(a) Prawo zgłaszania kandydatów
na Premiera przysługuje następującym podmiotom:
(1)
partii, która zgłosiła listę kandydatów w wyborach do Knessetu,
jeżeli jest ona reprezentowana w Knessecie, kończącym kadencję,
przez frakcję liczącą co najmniej dziesięciu członków lub przez
frakcje, których łączna liczba członków wynosi co najmniej dziesięć;
(2)
grupie partii, które zgłosiły listę lub listy kandydatów, jeżeli
są one reprezentowane w Knessecie, kończącym kadencję, przez
frakcję lub frakcje, których łączna liczba członków wynosi co
najmniej dziesięć;
(3)
partii, która zgłosiła listę kandydatów w wyborach do Knessetu
popartą na piśmie przez pięćdziesiąt tysięcy osób posiadających
prawo wybierania, które wyraziły wolę poparcia przedstawionego
przez nią kandydata.
(b) W wyborach odrębnych kandydat może
zostać zgłoszony przez:
(1)
partię reprezentowaną w Knessecie przez frakcję lub frakcje,
liczące co najmniej dziesięciu członków lub których łączna liczba
członków wynosi co najmniej dziesięć;
(2)
grupę partii reprezentowanych w Knessecie przez frakcję lub
frakcje, których łączna liczba członków wynosi co najmniej dziesięć.
Artykuł 10: Dzień wyborów odrębnych
(a) Jeżeli niniejsza Ustawa Zasadnicza
stanowi podstawę do przeprowadzenia wyborów odrębnych, wybory
te przeprowadza się w ostatni wtorek przypadający w ciągu sześćdziesięciu
dni od dnia, w którym wystąpiła przyczyna przeprowadzenia wyborów.
(b) Jeżeli niniejsza Ustawa Zasadnicza
stanowi podstawę przeprowadzenia wyborów odrębnych, a dzień
wyborów przypadałby w ciągu roku przed dniem wyborów określonym
w niniejszej Ustawie Zasadniczej, w Ustawie Zasadniczej o Knessecie
lub w ustawie o rozwiązaniu Knessetu, wybory do Knessetu przyspiesza
się, tak aby wybory do Knessetu i wybory Premiera odbyły się
w ostatni wtorek przed upływem dziewięćdziesięciu dni od dnia,
w którym wystąpiła przyczyna przeprowadzenia tych wyborów; Knesset
może jednak głosami większości swoich członków wyznaczyć wcześniejszą
datę wyborów w drodze ustawy uchwalonej w ciągu 14 dni od dnia,
w którym wystąpiła przyczyna wyborów odrębnych.
(c) Jeżeli niniejsza Ustawa Zasadnicza
stanowi podstawę przeprowadzenia wyborów odrębnych, a dzień
wyborów przypadałby w ciągu 120 dni przed dniem wyborów do Knessetu,
określonym w niniejszej Ustawie Zasadniczej, w Ustawie Zasadniczej
o Knessecie lub w ustawie o rozwiązaniu Knessetu, wybory do
Knessetu oraz wybory Premiera odbywają się w pierwotnym terminie.
(d) Postanowienia niniejszego artykułu
nie naruszają przepisu artykułu 9a Ustawy Zasadniczej o Knessecie.
Artykuł 11: Przesunięcie wyborów
z uwagi na dzień wolny od pracy
Jeżeli zgodnie z niniejszą Ustawą Zasadniczą
dzień wyborów do Knessetu lub wyborów Premiera wypada w dniu
wolnym od pracy, dniu poprzedzającym dzień wolny od pracy lub
w dniu następującym po dniu wolnym od pracy, wybory przeprowadza
się w pierwszy kolejny wtorek, który nie jest dniem wolnym od
pracy, dniem poprzedzającym dzień wolny od pracy ani dniem następującym
po dniu wolnym od pracy.
Artykuł 12: Śmierć kandydata lub
wycofanie kandydatur
(a) W przypadku śmierci kandydata
lub w przypadku, gdy z powodów zdrowotnych jest on niezdolny
do kandydowania po upływie terminu określonego w ustawie dla
zgłaszania kandydatów, wybory do Knessetu i wybory Premiera
lub wybory odrębne przesuwa się i przeprowadza we wtorek przypadający
cztery tygodnie później. Jednakże śmierć kandydata lub niezdolność
do kandydowania powstała przed upływem terminu do zgłaszania
kandydatów nie powoduje przesunięcia daty wyborów.
(b) Jeżeli kandydat wycofa swoją kandydaturę
przed upływem terminu, o którym mowa w ustępie (a), lub po upływie
tego terminu, daty wyborów nie przesuwa się.
(c) Jeżeli osoba, której kandydatura
została zgłoszona, wycofa swoją kandydaturę, podmiot, który
ją zgłosił, może w terminie dwóch tygodni, nie później jednak
niż na 96 godzin przed głosowaniem, zgłosić innego kandydata
w to miejsce; jednakże:
(1)
jeżeli kandydat został zgłoszony przez frakcję lub frakcje w
Knessecie, który kończy kadencję, nowy kandydat jest zgłaszany
przez tę frakcję lub frakcje spośród osób uwzględnionych na
zgłoszonych przez nie listach kandydatów do Knessetu i w każdym
przypadku uważany on jest za pierwszą osobę na liście, z której
kandyduje. W wyborach odrębnych nowy kandydat może zostać zgłoszony
tylko spośród członków Knessetu;
(2)
jeżeli kandydat został zgłoszony przez pięćdziesiąt tysięcy
wyborców, nowym kandydatem jest osoba zgłoszona jako druga na
liście kandydatów do Knessetu, na czele której stała osoba,
która wycofała swoją kandydaturę, przy czym w przypadku wyborów
odrębnych nowym kandydatem może być wyłącznie członek Knessetu.
Artykuł 13: Wybory Premiera
(a) Na Premiera zostaje wybrany
kandydat, który uzyskał ponad połowę głosów ważnych pod warunkiem,
że został on również członkiem Knessetu.
(b) Jeżeli żaden z kandydatów nie uzyskał
liczby głosów określonej w ustępie (a), przeprowadza się wybory
ponowne w pierwszy wtorek przypadający po upływie dwóch tygodni
od ogłoszenia wyników pierwszych wyborów; datę wyborów ponownych
przeprowadzonych na statkach oraz w izraelskich przedstawicielstwach
dyplomatycznych i urzędach konsularnych określa ustawa.
(c) W wyborach ponownych kandydują dwaj
kandydaci, którzy uzyskali największą liczbę ważnie oddanych
głosów i którzy zostali członkami Knessetu; w wyborach ponownych
wybrany zostaje kandydat, który otrzymał największą liczbę głosów
ważnych.
(d) W przypadku śmierci jednego z kandydatów
przed przeprowadzeniem wyborów ponownych lub w przypadku, gdy
jeden z kandydatów nie jest zdolny do wzięcia udziału w wyborach
z jakiegokolwiek innego powodu, podmiot, który go zgłosił, może
przedstawić innego kandydata w jego miejsce pod warunkiem, że
zgłoszenie zostanie dokonane nie później niż na 96 godzin przed
wyborami ponownymi, przy czym artykuł 12 ustęp (c) stosuje się
odpowiednio. Jeżeli kandydat wycofa swoją kandydaturę, jego
miejsce zajmuje kandydat, który w pierwszych wyborach uzyskał
kolejną największą liczbę głosów i jest członkiem Knessetu.
(e) Jeżeli jest tylko jeden kandydat
w pierwszych wyborach lub w wyborach ponownych, wybory przeprowadza
się w formie głosowania za nim lub przeciw niemu; zostaje on
wybrany, jeżeli liczba głosów ważnych oddanych za nim przewyższa
liczbę głosów ważnych przeciw niemu.
(f) Jeżeli żaden z kandydatów nie został
wybrany zgodnie z przepisami niniejszego artykułu, przeprowadza
się wybory odrębne.
(g) Wyniki wyborów Premiera ogłasza
się w Reshumot w terminie 14 dni od dnia wyborów.
Artykuł 14: Objęcie urzędu
(a) W terminie 45 dni od ogłoszenia
wyników wyborów, osoba wybrana na Premiera występuje w Knessecie,
przedstawia ministrów Rządu, ogłasza podział zadań i zasady
polityki prowadzonej przez Rząd, po czym Premier i ministrowie
obejmują urząd pod warunkiem, że przepisy artykułu 33 ustęp
(a) i (b) nie zostały naruszone. Premier i ministrowie składają
następnie ślubowanie przed Knessetem zgodnie z rotą określoną
w ustępie (c), w najkrótszym możliwym terminie.
(b) Osoba wybrana na Premiera zawiadamia
Przewodniczącego Knessetu o swoim zamiarze wystąpienia w Knessecie
nie później niż na siedem dni przed upływem terminu określonego
w ustępie (a). Jeżeli zawiadomienie nie zostało przekazane podczas
sesji Knessetu, Przewodniczący Knessetu zwołuje w tym celu Knesset.
(c) Rota ślubowania składanego przez
Premiera jest następująca:
"Ja (nazwisko) zobowiązuję się jako Premier stać na straży
Państwa Izrael i jego praw, sumiennie wypełniać swoje zadania
jako Premier i stosować się do decyzji Knessetu."
Rota ślubowania
składanego przez ministrów jest następująca:
"Ja (nazwisko) zobowiązuję się jako członek Rządu stać
na straży Państwa Izrael i jego praw, sumiennie wypełniać swoje
zadania jako członek Rządu i stosować się do decyzji Knessetu."
Artykuł 15: Nieutworzenie Rządu
(a) Jeżeli Rząd nie został utworzony
zgodnie z przepisem artykułu 14, przeprowadza się wybory odrębne.
(b) Jeżeli osoba, która została wybrana
na Premiera i nie utworzyła Rządu w opisany wyżej sposób, została
powtórnie wybrana na Premiera i powtórnie nie utworzyła Rządu,
nie może ona zgłosić swojej kandydatury w kolejnych wyborach
odrębnych.
Artykuł 16: Warunki objęcia urzędu
ministra
(a) Osoba, która nie ma prawa kandydować
w wyborach do Knessetu, nie może zostać powołana na ministra;
jednakże osoba, która zajmowała stanowisko lub sprawowała funkcje
określone w artykule 7 Ustawy Zasadniczej o Knessecie może zostać
powołana na ministra pod warunkiem, że zrezygnuje z zajmowanego
stanowiska lub sprawowanej funkcji przed powołaniem.
(b) Osoba skazana za przestępstwo z
niskich pobudek nie może zostać powołana na ministra przed upływem
dziesięciu lat od dnia, w którym ukończyła odbywanie kary.
(c) Członek Knessetu, który wystąpił
ze swojej frakcji i nie zrzekł się mandatu członka Knessetu,
nie może zostać powołany na ministra w czasie tej samej kadencji
Knessetu.
(d) Osoba, która posiada także obywatelstwo
innego państwa niż Izrael, nie może zostać powołana na ministra,
jeżeli prawo państwa, którego obywatelstwo posiada, umożliwia
jej uzyskanie zwolnienia z obywatelstwa, chyba że podjęła wszelkie
działania wymagane do uzyskania zwolnienia z obywatelstwa.
Artykuł 17: Ogłaszanie porozumień
(a) Jeżeli zostało zawarte pisemne
porozumienie dotyczące wyboru Premiera lub utworzenia Rządu,
lub uchwalenia wotum nieufności dla niego albo porozumienie
dotyczące wprowadzenia dodatkowych ministrów w skład Rządu lub
powołania wiceministra, strony porozumienia mają obowiązek przekazać
pełny jego tekst Sekretarzowi Knessetu w ciągu trzech dni od
jego podpisania, ale nie później niż na 48 godzin przed dniem
wyborów lub 24 godziny przed przedstawieniem Rządu lub głosowaniem
nad wotum zaufania. Przy obliczaniu liczby dni i godzin nie
uwzględnia się dni wolnych od pracy oraz szabatu. Jeżeli porozumienie
zostało zawarte przez grupę osób kandydujących z jednej listy
do Knessetu, strony niezwłocznie przekazują kopię porozumienia
Sekretarzowi Knessetu.
(b) Sekretarz Knessetu informuje niezwłocznie
Knesset o każdym porozumieniu przekazanym mu zgodnie z niniejszym
artykułem, a w okresie kampanii wyborczej informuje również
o tym przedstawicieli list kandydatów.
(c) Po upływie terminu określonego w
ustępie (a) nie może zostać podpisane żadne porozumienie dotyczące
spraw wymienionych w tym przepisie, chyba że w danym przypadku
wyznaczony został nowy termin, umożliwiający ogłoszenie porozumienia,
zgodnie z zasadami określonymi w niniejszym artykule.
Artykuł 18: Ograniczenia porozumień
(a) Jeżeli ustawa przyznaje prawo
odwoływania osób ze stanowiska w Knessecie, Rządzie, służbie
cywilnej, przedsiębiorstwie działającym na podstawie ustawy,
spółce państwowej lub innej instytucji publicznej, nie może
zostać zawarte porozumienie ani zaciągnięte zobowiązanie zapewniające
określonej osobie trwałe zajmowanie danego stanowiska.
(b) Nie można ustanawiać żadnych zabezpieczeń
ani bezpośrednich, ani pośrednich, w pieniądzu, jego równoważnikach,
usługach lub jakichkolwiek innych korzyściach, w celu zapewnienia
dotrzymania porozumienia lub zobowiązania określonego w niniejszym
artykule, a wszelkie zabezpieczenia tego rodzaju są nieważne.
Artykuł 19: Wotum nieufności
(a) Knesset może uchwalić wotum
nieufności dla Premiera głosami większości swoich członków.
(b) Uchwalenie wotum nieufności uważa
się za równoznaczne z decyzją Knessetu o rozwiązaniu się przed
upływem kadencji.
Artykuł 20: Rozwiązanie Knessetu
w związku z nieuchwaleniem budżetu
Nieuchwalenie ustawy budżetowej w ciągu
trzech miesięcy od początku roku budżetowego uznaje się za równoznaczne
z decyzją Knessetu o rozwiązaniu się przed upływem kadencji.
Artykuł 21: Wybory przedterminowe
(a) Jeżeli Knesset uchwali wotum
nieufności dla Premiera lub nie uchwali ustawy budżetowej, tak
jak przewiduje to artykuł 20, a także jeżeli Premier rozwiąże
Knesset na podstawie artykułu 22, wybory do Knessetu i wybory
Premiera przeprowadza się w ostatni wtorek przypadający przed
upływem sześćdziesięciu dni od uchwalenia wotum nieufności lub
od upływu terminu określonego w artykule 20.
(b) Artykułów 34 i 35 Ustawy Zasadniczej
o Knessecie nie stosuje się do rozwiązania Knessetu zgodnie
z artykułami 19 i 20, ani do rozwiązania Knessetu na podstawie
artykułu 22; Knesset może jednak określić wcześniejszą datę
wyborów w drodze ustawy przyjętej głosami większości swoich
członków w ciągu 14 dni od dnia, w którym wystąpiła przyczyna
przeprowadzenia wyborów odrębnych.
(c) Jeżeli przyczyna wyborów odrębnych
nastąpiła w ciągu stu dwudziestu dni poprzedzających pierwotną
datę wyborów, o której mowa w artykule 10 ustęp (c), wybory
do Knessetu oraz wybory Premiera przeprowadza się w pierwotnym
terminie, bez względu na postanowienia ustępów (a) i (b).
(d) Przepisy niniejszego artykułu nie
naruszają przepisu artykułu 9a Ustawy Zasadniczej o Knessecie.
Artykuł 22: Rozwiązanie Knessetu
przez Premiera
(a) Jeżeli Premier stwierdzi, że
większość Knessetu znajduje się w opozycji wobec Rządu i że
wskutek tego nie jest możliwe skuteczne funkcjonowanie Rządu,
może on za zgodą Prezydenta Państwa rozwiązać Knesset zarządzeniem,
które podlega opublikowaniu w Reszumot, a wybory przedterminowe
przeprowadza się na zasadach określonych w artykule 21.
(b) Premier nie może wykonywać uprawnienia
określonego w niniejszym artykule:
(1)
w okresie od początku kadencji Knessetu do czasu utworzenia
nowego Rządu;
(2)
w okresie od dnia, w którym Komisja Knessetu podjęła decyzję
o wystąpieniu z wnioskiem o złożenie go z urzędu do dnia, w
którym Knesset na posiedzeniu plenarnym podejmie decyzję w tej
sprawie zgodnie z artykułami 26 i 27.
Artykuł 23: Zrzeczenie się urzędu
przez Premiera
(a) Premier może, po poinformowaniu
Rządu o swojej decyzji, zrzec się urzędu, przedkładając Prezydentowi
Państwa pisemne oświadczenie o zrzeczeniu się urzędu; zrzeczenie
wywołuje skutki 48 godzin po przedłożeniu Prezydentowi listu
informującego o zrzeczeniu, chyba że Premier wycofa swoje oświadczenie
przed upływem tego czasu.
(b) Premier, który zrzekł się urzędu,
informuje o tym Przewodniczącego Knessetu, a Przewodniczący
Knessetu informuje o tym Knesset.
(c) Jeżeli Premier zrzeka się urzędu,
przeprowadza się wybory odrębne.
Artykuł 24: Premier, który przestał
piastować mandat członka Knessetu
Jeżeli Premier przestał piastować mandat
członka Knessetu, uważa się, że zrzekł się urzędu.
Artykuł 25: Przesłuchanie i postawienie
Premiera w stan oskarżenia
(a) Postępowanie karne przeciwko
Premierowi może zostać wszczęte wyłącznie za zgodą Prokuratora
Generalnego, a akt oskarżenia może zostać wniesiony wyłącznie
przez Prokuratora Generalnego.
(b) Akt oskarżenia przeciw Premierowi
jest wnoszony do Sądu Okręgowego w Jerozolimie, który rozpoznaje
sprawę w składzie trzech sędziów.
(c) Sąd, skazując Premiera za przestępstwo,
rozstrzyga w wyroku, czy przestępstwo zostało popełnione z niskich
pobudek.
Artykuł 26: Złożenie z urzędu w
następstwie przestępstwa
(a) Jeżeli Premier został skazany
za przestępstwo z niskich pobudek, Knesset może złożyć go z
urzędu decyzją przyjętą przez większość członków Knessetu.
(b) Komisja Knessetu podejmuje decyzję
w sprawie wystąpienia z wnioskiem o złożenie Premiera z urzędu
w terminie 30 dni od uprawomocnienia się wyroku. Komisja Knessetu
podejmuje decyzję o wystąpieniu z wnioskiem o złożenie Premiera
z urzędu większością członków. Jeżeli Komisja Knessetu wystąpiła
z wnioskiem o złożenie Premiera z urzędu, przedstawiony wniosek
podlega rozpatrzeniu przez Knesset na posiedzeniu plenarnym.
Jeżeli Komisja Knessetu nie podejmie decyzji w sprawie przedstawienia
wniosku na posiedzeniu plenarnym w przewidzianym terminie. Przewodniczący
Knessetu przedstawia sprawę na posiedzeniu plenarnym Knessetu
w najbliższym możliwym terminie.
(c) Żadna decyzja w sprawie złożenia
Premiera z urzędu nie może zostać podjęta przez Knesset ani
przez Komisję Knessetu, bez uprzedniego umożliwienia Premierowi
przedstawienia przed nimi swojego stanowiska.
(d) Jeżeli Knesset podjął decyzję o
złożeniu Premiera z urzędu, przeprowadza się wybory odrębne.
(e) Przepisów artykułu 42a i 42b Ustawy
Zasadniczej o Knessecie nie stosuje się do Premiera.
Artykuł 27: Złożenie z urzędu przez
Knesset
(a) Knesset może złożyć Premiera
z urzędu w drodze uchwały przyjętej przez co najmniej osiemdziesięciu
członków Knessetu.
(b) Wniosek o złożenie Premiera z urzędu
może przedstawić Przewodniczącemu Knessetu co najmniej czterdziestu
członków Knessetu; Przewodniczący poddaje wniosek pod obrady
na posiedzeniu Komisji Knessetu.
(c) Komisja Knessetu przyjmuje swoje
stanowisko w sprawie wniosku i przedstawia je Knessetowi na
posiedzeniu plenarnym w terminie trzydziestu dni od dnia wpłynięcia
wniosku; jeżeli Komisja Knessetu nie przedstawi swojego stanowiska
w tym terminie. Przewodniczący Knessetu przedstawia sprawę na
posiedzeniu plenarnym Knessetu w najbliższym możliwym terminie.
(d) Komisja Knessetu ani Knesset nie
mogą podjąć decyzji w sprawie złożenia Premiera z urzędu, jeżeli
Premierowi nie zapewni się możliwości przedstawienia przed nimi
swojego stanowiska.
(e) Jeżeli Knesset podjął decyzję o
złożeniu Premiera z urzędu, przeprowadza się wybory odrębne.
Artykuł 28: Śmierć Premiera
W razie śmierci Premiera lub trwałej
utraty zdolności do sprawowania urzędu przeprowadza się wybory
odrębne.
Artykuł 29: Zastępstwo Premiera
(a) W razie śmierci Premiera, jego
trwałej niezdolności do sprawowania urzędu lub złożenia go z
urzędu. Rząd powierza pełnienie obowiązków Premiera do czasu
objęcia urzędu przez nowego Premiera jednemu z ministrów, sprawujących
jednocześnie mandat członka Knessetu.
(b) Osoba pełniąca obowiązki Premiera
posiada wszystkie uprawnienia Premiera, z wyjątkiem prawa rozwiązania
Knessetu.
Artykuł 30: Niezdolność do sprawowania
urzędu
(a) Jeżeli Premier wyjechał z kraju,
posiedzenia Rządu zwołuje i przewodniczy im minister wyznaczony
przez Premiera.
(b) Jeżeli Premier jest czasowo niezdolny
do pełnienia swoich obowiązków przez okres, który nie przekracza
stu kolejnych dni, zastępuje go minister sprawujący mandat członka
Knessetu i wyznaczony przez Premiera; jeżeli osoba zastępująca
Premiera nie została wyznaczona lub jest ona niezdolna do wykonywania
swoich obowiązków, Rząd wyznacza spośród ministrów będących
członkami Knessetu osobę zastępującą Premiera do czasu podjęcia
obowiązków przez Premiera lub przez osobę, która została wyznaczona
przez Premiera.
(c) Przepis ustępu (a) stosuje się do
osoby zastępującej Premiera w czasie pełnienia przez nią obowiązków
Premiera.
(d) Jeżeli po upływie stu dni Premier
nie podjął swoich obowiązków, uznaje się, że Premier trwale
zaprzestał pełnienia swoich obowiązków i stosuje się przepisy
artykułów 28 i 29.
Artykuł 31: Ciągłość urzędowania
Premiera i ministrów
(a) Premier, który zrzekł się urzędu
lub wobec którego Knesset uchwalił wotum nieufności, sprawuje
urząd do czasu objęcia urzędu przez nowo wybranego Premiera.
(b) W razie śmierci Premiera, jego trwałej
niezdolności do sprawowania urzędu, zrzeczenia się urzędu, złożenia
go z urzędu lub uchwalenia wotum nieufności przez Knesset, ministrowie
sprawują urzędy do czasu objęcia urzędu przez nowo wybranego
Premiera.
Artykuł 32: Ciągłość Rządu
W okresie wyborów do Knessetu i wyborów
Premiera oraz wyborów odrębnych, dotychczasowi Premier i ministrowie
sprawują urzędy do czasu objęcia urzędu przez Premiera i ministrów
nowego Rządu.
Artykuł 33: Ministrowie
(a) Liczba członków Rządu nie może
być większa od osiemnastu ani mniejsza od ośmiu.
(b) Co najmniej połowa ministrów musi
być członkami Knessetu.
(c) Ministra powołuje się na określony
urząd, z tym że minister może być ministrem bez teki.
(d) Premier może jednocześnie pełnić
funkcje ministra powołanego na określony urząd.
(e) Premier może powołać dodatkowych
ministrów w skład Rządu po jego utworzeniu, z zastrzeżeniem
ustępu (a) i (b); objęcie urzędu przez ministra powołanego w
ten sposób w skład Rządu następuje z chwilą poinformowania przez
Premiera Knessetu o powołaniu ministra. Nowy minister niezwłocznie
składa ślubowanie zgodnie z rotą określoną w artykule 14 ustęp
(c).
(f) Minister ponosi odpowiedzialność
przed Premierem za wypełnianie swoich zadań i ma obowiązek zdawać
sprawę Knessetowi ze swojej działalności.
Artykuł 34: Minimalna liczba ministrów
(a) Jeżeli liczba ministrów łącznie
z Premierem nie przekracza ośmiu, żaden minister nie może zostać
odwołany ze stanowiska.
(b) Jeżeli liczba ministrów w Rządzie
stanie się mniejsza niż ośmiu. Premier powołuje ministra lub
ministrów, w celu osiągnięcia wymaganego minimum; powołania
dokonuje się w terminie 72 godzin i do tego czasu żaden minister
nie może zostać odwołany; jeżeli wymagane minimum nie zostało
osiągnięte zgodnie z tymi przepisami, przeprowadza się wybory
odrębne.
Artykuł 35: Zakończenie sprawowania
urzędu ministra
(a) Minister może zrezygnować z
udziału w Rządzie, przedkładając Premierowi list informujący
o rezygnacji. Działalność ministra w Rządzie kończy się po upływie
48 godzin od chwili, gdy list informujący o rezygnacji wpłynął
do Premiera, chyba że przed upływem tego czasu minister wycofa
rezygnację.
(b) Premier może w drodze pisemnego
zawiadomienia odwołać ministra ze stanowiska; odwołanie ze stanowiska
staje się skuteczne po upływie 48 godzin od przekazania zawiadomienia
ministrowi, chyba że Premier wycofa swoją decyzję przed upływem
tego okresu.
(c) Knesset może odwołać ministra ze
stanowiska decyzją przyjętą przez co najmniej siedemdziesięciu
członków; Knesset może rozpatrywać sprawę o odwołanie ministra
wyłącznie na wniosek przedstawiony przez większość członków
Komisji Knessetu i wyłącznie po zapewnieniu ministrowi możliwości
przedstawienia swojego stanowiska na posiedzeniu Komisji Knessetu
oraz na posiedzeniu plenarnym Knessetu.
(d) Premier informuje o zakończeniu
urzędowania przez ministra zarówno Rząd, jak i Knesset podczas
sesji lub w inny sposób.
Artykuł 36: Zastępstwo ministra
(a) Jeżeli minister przestał sprawować
urząd lub przebywa poza krajem albo jest czasowo niezdolny do
sprawowania urzędu, Premier lub minister wyznaczony przez Premiera
pełni obowiązki danego ministra do czasu ponownego podjęcia
obowiązków przez ministra lub do czasu powołania następcy; Premier
informuje Rząd i Przewodniczącego Knessetu o wyznaczeniu osoby
tymczasowo pełniącej obowiązki ministra, a Przewodniczący Knessetu
informuje o tym Knesset.
(b) Czas zastępowania ministra, który
przestał sprawować urząd w przypadkach określonych w ustępie
(a), nie może przekroczyć trzech miesięcy; po upływie tego czasu
Premier, za zgodą Rządu, może powołać na okres nie dłuższy niż
rok członka Knessetu na stanowisko ministra w miejsce ministra,
który przestał sprawować urząd, przy czym powołanie nie wymaga
zatwierdzenia przez Knesset.
Artykuł 37: Wiceministrowie
(a) Minister powołany na określony
urząd może za zgodą Premiera powołać wiceministra przy danym
urzędzie, przy czym wiceminister musi zostać powołany spośród
członków Knessetu; również Premier może powołać wiceministra
w opisany sposób; wiceminister podejmuje obowiązki po poinformowaniu
Knessetu przez Rząd o jego powołaniu; wiceminister powołany
przez Premiera nazywany jest wiceministrem przy urzędzie Premiera;
liczba wiceministrów nie może przekroczyć sześciu.
(b) Wiceminister podejmuje działania
w Knessecie oraz w ramach urzędu ministra z ramienia członka
Rządu, który go powołał, i w zakresie spraw, które zostały mu
powierzone.
(c) Członek Knessetu, który wystąpił
ze swojej frakcji, nie ustępując z zajmowanego stanowiska po
wystąpieniu z frakcji, nie może zostać powołany na stanowisko
wiceministra podczas tej samej kadencji Knessetu.
Artykuł 38: Zakończenie sprawowania
urzędu wiceministra
(a) Wiceminister kończy sprawować
urząd w następujących przypadkach:
(1)
jeżeli ustąpił ze stanowiska, przedkładając list informujący
o ustąpieniu ze stanowiska członkowi Rządu, który go powołał;
(2)
jeżeli osoba, która go powołała, przestała być ministrem lub
przestała sprawować urząd ministra, na który została powołana,
a jeżeli wiceminister był wiceministrem przy urzędzie Premiera
- w przypadku, gdy Premier przestał sprawować urząd;
(3)
jeżeli Premier lub minister, który powołał daną osobę, postanowił
odwołać wiceministra;
(4)
jeżeli wiceminister przestał być członkiem Knessetu.
Artykuł 39: Premier a funkcjonowanie
Rządu
(a) Premier ma prawo:
(1)
określać zadania ministrów;
(2)
zmieniać rozdział zadań między ministrów;
(3)
przenosić uprawnienia i obowiązki nie określone w ustawie z
jednego ministra na innego;
(4)
przenosić zakres zadań z jednego urzędu na inny;
(5)
tworzyć poszczególne urzędy rządowe, łączyć je, dzielić, znosić
lub ustanawiać nowe urzędy, przy czym ma on obowiązek poinformować
o tym Knesset;
(6)
ustanawiać stałe lub nadzwyczajne komitety rządowe właściwe
w określonych sprawach; po utworzeniu komitetu Rząd może podejmować
działania poprzez komitet.
(a1) Wewnątrz Rządu działa Komitet Ministerialny
do Spraw Bezpieczeństwa Narodowego, w skład którego wchodzą
Premier jako przewodniczący, Minister Obrony, Minister Sprawiedliwości,
Minister Spraw Zagranicznych; na wniosek Premiera Rząd może
powołać dalszych członków, jednakże liczba członków nie może
przekroczyć dziewięciu.
(b) Uprawnienie przyznane przez ustawę
określonemu ministrowi może zostać w całości lub w części przekazane
przez Premiera innemu ministrowi; decyzja podjęta na podstawie
tego przepisu podlega zatwierdzeniu przez Rząd.
(c) Premier kieruje pracami Rządu; tryb
działania i zasady głosowania Rządu oraz jego organów określa
Premier w formie regulaminu.
(d) Rząd podejmuje decyzje większością
głosów; w razie równej liczby głosów Premierowi przysługuje
dodatkowy głos.
(e) Rząd posiada stały zespół doradców
do spraw bezpieczeństwa narodowego, powoływany i kierowany przez
Premiera; Premier może powierzyć zespołowi doradztwo w innych
dziedzinach.
Artykuł 40: Uprawnienia Rządu
Rząd jest upoważniony do działania w
imieniu państwa i do podejmowania, zgodnie z ustawami, wszelkich
działań, które nie zostały powierzone innym organom.
Artykuł 41: Przekazywanie uprawnień
(a) Z wyjątkiem uprawnień przyznanych
na podstawie niniejszej Ustawy Zasadniczej, uprawnienia przyznane
Rządowi przez prawo mogą zostać przekazane jednemu z ministrów.
(b) Uprawnienia przyznane ministrowi
przez ustawę, a także uprawnienia przyznane mu na podstawie
przepisu artykułu 39 ustęp (b), z wyjątkiem uprawnienia do wydawania
rozporządzeń, mogą zostać przekazane w całości lub w części
albo pod określonymi warunkami urzędnikom państwowym.
(c) Uprawnienia przekazane ministrowi
przez Rząd, z wyjątkiem uprawnienia do wydawania rozporządzeń,
mogą zostać przekazane w całości lub w części albo pod określonymi
warunkami urzędnikom państwowym, jeżeli Rząd upoważnił do tego
ministra.
(d) W niniejszym artykule oraz w artykule
39 ustęp (b)
(1)
przez uprawnienia przyznane rządowi lub ministrowi rozumie się
również obowiązki;
(2)
przez ministra rozumie się również Premiera.
(e) Przepisy niniejszego artykułu stosuje
się, jeżeli odmienne założenie nie wynika z ustawy, która przyznaje
uprawnienie lub nakłada obowiązek.
Artykuł 42: Przejęcie uprawnień
Minister, w tym również Premier, któremu
powierzono wykonanie ustawy, może przejąć wszelkie uprawnienia
przyznane przez ustawę urzędnikowi państwowemu, z wyjątkiem
uprawnień o charakterze sądowniczym, pod warunkiem, że odmienne
założenie nie wynika z ustawy; minister może działać w opisany
sposób w określonej sprawie lub przez określony czas.
Artykuł 43: Zakaz podejmowania dodatkowych
zajęć
Premier, ministrowie i wiceministrowie
wykonują swoje obowiązki w dobrej wierze i mogą podejmować działalność
gospodarczą lub publiczną wyłącznie w zakresie i zgodnie z zasadami
określonymi przez Rząd.
Artykuł 44: Tajność
(a) Obrady i decyzje Rządu oraz
komitetów rządowych dotyczące niżej wymienionych spraw są tajne,
a ich ujawnienie lub publikacja są zakazane; tymi sprawami są:
(1)
bezpieczeństwo Państwa,
(2)
stosunki zagraniczne Państwa,
(3)
sprawy, wymienione w zarządzeniu wydanym w celu wykonania niniejszego
przepisu, co do których Rząd uznaje, że tajność ma istotne znaczenie
dla Państwa;
(4)
sprawa, którą Rząd postanowił zachować w tajemnicy, z tym że
zakaz ujawniania i publikowania informacji o danej sprawie może
zostać nałożony wyłącznie na osoby, które wiedzą o tej decyzji.
(b) Przepisu ustępu (a) nie stosuje
się do spraw, w przypadku których Rząd, Premier lub osoby upoważnione
przez Rząd lub Premiera zezwolili na publikację informacji,
a także do spraw, w przypadku których publikacja informacji
jest nakazana przez prawo.
Artykuł 45: Wynagrodzenie i emerytury
Wynagrodzenie Premiera, ministrów i wiceministrów
oraz inne świadczenia wypłacane podczas sprawowania urzędu lub
po zakończeniu sprawowania urzędu wymienionym osobom, a także
po ich śmierci - ich najbliższym krewnym, określa ustawa albo
decyzja Knessetu lub komisji powołanej w tym celu przez Knesset.
Artykuł 46: Sekretarz Rządu
Rząd, na wniosek Premiera, powołuje sekretarza
Rządu i określa jego zadania.
Artykuł 47: Rozporządzenia
(a) Premier oraz ministrowie, którym
powierzone zostało wykonanie ustawy, mają prawo wydawania rozporządzeń
w celu jej wykonania.
(b) Ustawa może upoważnić Premiera lub
ministra do wydania rozporządzenia w sprawach określonych w
upoważnieniu.
Artykuł 48: Kontrola Knessetu nad
prawodawstwem rządowym
(a) Rozporządzenia wydane przez
Premiera lub ministra ustanawiające sankcje karne za ich naruszenie
nie mogą wejść w życie, jeżeli nie zostały zatwierdzone przed
ich ogłoszeniem przez komisję Knessetu właściwą w sprawach,
których dotyczą; jeżeli komisja nie podejmie decyzji o zatwierdzeniu
lub odrzuceniu rozporządzenia w terminie 30 dni do jego przedłożenia,
uznaje się, że rozporządzenie zostało zatwierdzone.
(b) Żadne postanowienie niniejszego
artykułu nie narusza przepisów Ustawy Zasadniczej lub innej
ustawy dotyczących rozporządzeń.
Artykuł 49: Ogłoszenie stanu zagrożenia
państwa
(a) Jeżeli Knesset stwierdzi, że
państwo znajduje się w stanie zagrożenia, może on, z własnej
inicjatywy lub na wniosek Rządu, ogłosić, że istnieje stan zagrożenia
państwa.
(b) Akt ogłoszenia stanu zagrożenia
państwa obowiązuje przez czas w nim określony, ale nie dłużej
niż przez jeden rok; Knesset może ponownie ogłosić stan zagrożenia
państwa w sposób wyżej określony.
(c) Stan zagrożenia państwa może zostać
ogłoszony przez Rząd, jeżeli Rząd stwierdzi, że istnieje stan
zagrożenia państwa i że sytuacja wymaga niezwłocznego ogłoszenia
stanu zagrożenia państwa, zanim możliwe będzie zebranie się
Knessetu na posiedzenie. Akt ogłoszenia traci moc obowiązującą
po upływie siedmiu dni od jego wydania, jeżeli nie został wcześniej
zatwierdzony lub uchylony przez Knesset decyzją przyjętą przez
większość członków Knessetu; jeżeli Knesset nie zbierze się
na posiedzenie, Rząd może ponownie ogłosić stan zagrożenia państwa
na podstawie niniejszego ustępu.
(d) Akt ogłoszenia stanu zagrożenia
państwa wydany przez Knesset lub przez Rząd jest publikowany
w Reshumot; jeżeli jego opublikowanie w Reshumot nie jest możliwe,
akt ten publikuje się w inny stosowny sposób, a informacja o
tym musi zostać opublikowana w Reshumot w najkrótszym możliwym
terminie.
(e) Knesset może w każdej chwili uchylić
akt ogłoszenia stanu zagrożenia państwa; informacja o uchyleniu
publikowana jest w Reshumot.
Artykuł 50: Stan zagrożenia państwa
(a) W czasie stanu zagrożenia państwa
Rząd może wydawać rozporządzenia nadzwyczajne w celu zapewnienia
obrony Państwa, bezpieczeństwa publicznego oraz zaopatrzenia
i funkcjonowania podstawowych służb; rozporządzenia nadzwyczajne
są przedstawiane Komisji Spraw Zagranicznych i Bezpieczeństwa
w najkrótszym możliwym terminie po ich wydaniu.
(b) Jeżeli Premier uzna, że zwołanie
Knessetu nie jest możliwe, a zachodzi bezpośrednia i nagląca
potrzeba wydania rozporządzenia nadzwyczajnego, może on wydać
rozporządzenie nadzwyczajne lub upoważnić do tego ministra.
(c) Rozporządzenia nadzwyczajne mogą
zmieniać ustawy, czasowo zawieszać ich stosowanie lub określać
warunki ich stosowania, mogą również nakładać lub powiększać
podatki, lub inne obowiązkowe świadczenia, chyba że ustawa stanowi
inaczej.
(d) Rozporządzenia nadzwyczajne nie
mogą zamykać drogi sądowej, nakładać kar z mocą wsteczną, ani
zezwalać na naruszenia godności ludzkiej.
(e) Stanowienie rozporządzeń nadzwyczajnych,
podejmowanie na ich podstawie działań i środków oraz wykonywanie
uprawnień są dopuszczalne wyłącznie w zakresie uzasadnionym
stanem zagrożenia państwa.
(f) Rozporządzenia nadzwyczajne tracą
moc obowiązującą po upływie trzech miesięcy od ich wydania,
chyba że okres ich obowiązywania został przedłużony ustawą albo
że zostały one uchylone przez Knesset w drodze ustawy lub na
podstawie decyzji przyjętej przez większość członków Knessetu.
(g) Rozporządzenia nadzwyczajne wchodzą
w życie z dniem ich ogłoszenia w Reshumot; jeżeli ich ogłoszenie
w Reshumot nie jest możliwe, podejmuje się inne odpowiednie
środki w celu ich ogłoszenia, muszą one jednak zostać ogłoszone
w Reshumot najszybciej jak to jest możliwe.
(h) Jeżeli stan zagrożenia państwa zakończył
się, wydane rozporządzenia zachowują moc przez czas wyżej określony,
jednakże nie dłużej niż przez sześćdziesiąt dni od zakończenia
stanu nadzwyczajnego; rozporządzenia nadzwyczajne, których czas
obowiązywania został przedłużony ustawą, zachowują moc obowiązującą.
Artykuł 51: Wypowiedzenie wojny
(a) Państwo może rozpocząć wojnę
wyłącznie na podstawie decyzji Rządu.
(b) Żadne z postanowień niniejszego
artykułu nie może stać na przeszkodzie podjęcia kroków militarnych
niezbędnych dla obrony Państwa i bezpieczeństwa publicznego.
(c) Informacja o decyzji Rządu o rozpoczęciu
wojny na podstawie ustępu (a) jest przedstawiana Komisji Knessetu
do Spraw Zagranicznych i Bezpieczeństwa, najszybciej jak to
jest możliwe; ponadto Premier informuje Knesset na posiedzeniu
plenarnym o rozpoczęciu wojny najszybciej jak jest to możliwe;
informacja o działaniach militarnych określonych w ustępie (b)
przekazywana jest Komisji Knessetu do Spraw Zagranicznych i
Bezpieczeństwa, najszybciej jak jest to możliwe.
Artykuł 52: Rząd a komisje Knessetu
(a) Rząd udziela Knessetowi i jego
komisjom informacji na ich żądanie i udziela im pomocy w zakresie
wykonywania ich zadań; specjalne regulacje zostaną ustanowione
ustawą w celu ochrony informacji niejawnych, jeżeli wymaga tego
ochrona bezpieczeństwa Państwa, stosunków międzynarodowych lub
międzynarodowych więzi handlowych albo ochrona uprawnień przyznanych
przez ustawę.
(b) Knesset, na wniosek co najmniej
czterdziestu członków, może odbyć posiedzenie z udziałem Premiera
poświęcone określonej sprawie; wnioski takie nie mogą być składane
częściej niż raz w miesiącu.
(c) Knesset może zażądać od ministra
obecności na swoim posiedzeniu; podobne uprawnienie ma każda
z komisji Knessetu w zakresie swoich zadań.
(d) Każda komisja Knessetu może, w zakresie
wykonywania swoich zadań, pod kontrolą właściwego ministra i
za jego wiedzą, żądać stawiennictwa urzędnika państwowego lub
innej osoby określonej w ustawie.
(e) Premier i ministrowie mogą zabierać
glos na posiedzeniach Knessetu i jego komisji.
(f) Sprawy szczegółowe związane z wykonaniem
niniejszego artykułu mogą zostać uregulowane w ustawie lub w
regulaminie Knessetu.
Artykuł 53: Nadrzędność wobec rozporządzeń
nadzwyczajnych
Bez względu na przepisy innych ustaw,
rozporządzenia nadzwyczajne nie mogą zmieniać niniejszej Ustawy
Zasadniczej, czasowo jej zawieszać, ani określać warunków jej
stosowania.
Artykuł 54: Powiadamianie Knessetu
(a) Rząd powiadamia Knesset o następujących
sprawach:
(l)
o powołaniu osoby zastępującej Premiera lub powołaniu Premiera;
(2)
o złożeniu urzędu lub śmierci Premiera;
(3)
o rezygnacji lub śmierci ministra;
(4)
o przekazaniu uprawnień jednego urzędu innemu urzędowi;
(5)
o zakończeniu sprawowania urzędu przez wiceministra.
(b) Powiadomienie przekazywane jest
Knessetowi podczas posiedzenia, a jeżeli Knesset nie obraduje
- Przewodniczącemu Knessetu, który przekazuje informację członkom
Knessetu.
Artykuł 55: Powiadomienia ogłaszane
w Reshumot
(a) Knesset ogłasza w Reshumot
powiadomienie:
(1)
o uchwaleniu przez Knesset wotum nieufności dla Premiera;
(2)
o złożeniu Premiera z urzędu;
(3)
o odwołaniu ministra przez Knesset;
(4)
o zgodzie Knessetu udzielonej na podstawie artykułu 39 ustęp
(b);
(5)
o decyzji podjętej na podstawie artykułu 45;
(6)
o nieuchwaleniu ustawy budżetowej, w przypadku określonym w
artykule 20.
(b) Rząd ogłasza w Reshumot powiadomienie:
(1)
o przedstawieniu Rządu Knessetowi, ministrach wchodzących w
skład Rządu i rozdziale zadań między nimi;
(2)
o powołaniu dodatkowego ministra w skład Rządu;
(3)
o przejęciu uprawnień na podstawie artykułu 42;
(4)
o decyzjach Premiera podjętych na podstawie artykułu 39 ustęp
(a) punkt (l) do (5);
(5)
o powołaniu i odwołaniu wiceministra;
(6)
o powołaniu Sekretarza Rządu;
(7)
o odwołaniu ministra przez Premiera.
Artykuł 56: Trwałość ustawy
(a) Niniejsza Ustawa Zasadnicza
może zostać zmieniona wyłącznie głosami większości członków
Knessetu; jednakże przepis, który stanowi, że dana decyzja Knessetu
wymaga przyjęcia przez określoną liczbę jego członków, może
zostać zmieniony wyłącznie przez identyczną liczbę jego członków;
większość określona w niniejszym artykule jest wymagana przy
podejmowaniu decyzji przez Knesset w pierwszym, drugim i trzecim
czytaniu; w niniejszym artykule przez "zmianę" rozumie
się zarówno zmianę wyraźną, jak i zmianę dorozumianą.
(b) Przepisów niniejszego artykułu nie
stosuje się do artykułów 57-63.
Artykuł 57: Zmiana Ustawy Zasadniczej
o Knessecie
[pominięty]
Artykuł 58 Zmiana Ustawy Zasadniczej
o Gospodarce Finansowej Państwa
[pominięty]
Artykuł 59
[pominięty]
Artykuł 60: Zmiana Dekretu nr 17
o dokumentacji
[pominięty]
Artykuł 61: Uchylenie Ustawy Zasadniczej
o Rządzie
Traci moc Ustawa Zasadnicza o Rządzie
[z 1968 r.].
Artykuł 62: Zmiana Ustawy nr 27
o wyborach do Knessetu
[pominięty]
Artykuł 63: Wejście w życie i zakres
stosowania
(a) Przepisy niniejszej Ustawy
Zasadniczej stosuje się do wyborów Premiera i do utworzenia
Rządu począwszy od wyborów do Knessetu czternastej kadencji.
(b) Z zastrzeżeniem przepisu ust. (a),
niniejsza Ustawa Zasadnicza wchodzi w życie w pierwszym dniu
urzędowania Premiera wybranego zgodnie z przepisem ust. (a).
Artykuł 64: Przepisy przejściowe
(a) Uznaje się, że z dniem wejścia
w życie niniejszej Ustawy Zasadniczej został wprowadzony stan
nadzwyczajny na podstawie artykułu 49 ustęp (a) niniejszej Ustawy
Zasadniczej.
(b) Tak długo, jak istnieje stan zagrożenia
państwa wprowadzony ustępem (a), zachowują moc obowiązującą
wszelkie ustawy zawierające przepis uzależniający ich obowiązywanie
od trwania stanu zagrożenia państwa ogłoszonego na podstawie
artykułu 9 Dekretu o prawie i administracji z roku 5708 (1948).
(c) Ilekroć w ustawach jest mowa o stanie
zagrożenia państwa, ogłoszonym na podstawie artykułu 9 Dekretu
o prawie i administracji z roku 5708 (1948), rozumie się przez
to stan zagrożenia państwa ogłoszony na podstawie artykułu 49
niniejszej Ustawy Zasadniczej.
Artykuł 65: Ogłoszenie
Niniejsza ustawa wchodzi w życie 30 dni
od jej uchwalenia.
|
- Państwo
Izrael
- Ustawa
zasadnicza o rządzie