|
Benjamin Netanyahu urodził się 21 października
1949 roku w Tel Awiwie,
w
niepodległym Państwie Izraela.
*
Jego rodzice Zila i Ben-Zion Netanyahu (pierwotnie Milikowski)
byli Żydami
z
Litwy. Jego ojciec był profesorem i nauczał żydowskiej historii.
*
W 1962 roku Benjamin z całą rodziną przeprowadził się do Stanów
Zjednoczonych.
Zamieszkali w Cheltenham Township na przedmieściach
Filadelfii,
Pensylwania.
*
Benjamin ukończył liceum Cheltenham High School.
------- kariera wojskowa -------
- W 1967 roku Benjamin Netanyahu powrócił
do Izraela i wstąpił jako ochotnik
do
izraelskiej armii.
*
Służył w elitarnej jednostce komandosów Sayeret Matkal
i wziął udział w
wielu
niebezpiecznych misjach. Między innymi 8 maja 1972 roku
uczestniczył
w operacji uwolnienia zakładników z porwanego samolotu
linii
Sabena na lotnisku Ben-Guriona w Lod, pod Tel Awiwem.
*
W 1973 roku Netanyahu opuścił armię w randze kapitana.
- W następnych latach Benjamin studiował
architekturę na Massachusetts
Institute
of Technology w Bostonie (USA) oraz marketing na Uniwersytecie
Hebrajskim
w Jerozolimie. Równocześnie studiował nauki polityczne na
Uniwersytecie
Harvard.
------- kariera zawodowa -------
- W 1976 roku rozpoczął pracę w firmie konsultacyjnej
międzynarodowego
biznesu
w Bostonie (USA), powiązanej z firmą menedżerską Rim Industries
w
Jerozolimie.
- W 1976 roku zginął jego brat, Yoni Netanyahu.
Zginął dowodząc operacją
odbicia
pasażerów porwanego francuskiego samolotu w Ugandzie. Po tym
tragicznym
wydarzeniu, Benjamin Netanyahu zorganizował dwie
międzynarodowe
konferencje o drogach walki z terroryzmem
(1979
r. Jerozolima, 1984 r. Waszyngton).
------- kariera polityczna -------
- W 1982 roku Benjamin Netanyahu rozpoczął
pracę w misji dyplomatycznej
przy
Ambasadzie Izraela w Waszyngtonie, USA.
*
Był członkiem pierwszej delegacji prowadzącej rozmowy o strategicznej
współpracy
pomiędzy Izraelem i Stanami Zjednoczonymi.
- W 1984 roku Benjamin Netanyahu został
stałym ambasadorem Izraela
przy
Organizacji Narodów Zjednoczonych (do 1988 r.).
- W listopadzie 1988 roku w wyborach do dwunastego
Knesetu, Benjamin
Netanyahu
dostał się do parlamentu z ramienia prawicowej partii Likud.
*
W rządzie premiera Itzhaka
Shamira, Netanyahu pełnił obowiązki
wiceministra
spraw zagranicznych (od 25 czerwca 1990 r. do
11
listopada 1991 r.).
*
W 1991 roku Netanyahu uczestniczył w rozmowach pokojowych z
Arabami
w
Madrycie, w Hiszpanii. Jego zdolności zostały wówczas dostrzeżone
i
znalazł
duże uznanie w kręgach izraelskich polityków.
- W czerwcu 1992 roku w wyborach do trzynastego
Knesetu, Benjamin
Netanyahu
dostał się do parlamentu z ramienia prawicowej partii Likud.
*
Netanyahu pracował w komisji spraw zagranicznych i obrony.
*
W 1993 roku po ustąpieniu Itzhaka
Schamira nowym przywódcą
partii
Likud
został Benjamin Netanyahu.
*
Netanyahu znajdował się w opozycji względem lewicowego rządu
Itzhaka
Rabina. Uczestniczył w licznych publicznych dysputach, w
których
odważnie komentował negocjacje pokojowe z Palestyńczykami.
- W czerwcu 1996 roku w wyborach do czternastego
Knesetu, Benjamin
Netanyahu
dostał się do parlamentu z ramienia prawicowej partii Likud.
*
18 czerwca 1996 roku Benjamin Netanyahu został premierem rządu.
*
W pierwszym okresie rządów Netanyahu skoncentrował się na sprawach
ekonomicznych,
walcząc z wysoką inflację i chronicznym deficytem
budżetu.
Przeprowadził odważne reformy, między innymi prywatyzując
państwowe
kompanie i zakłady przemysłowe.
*
Równocześnie Netanyahu musiał prowadzić negocjacje z władzami
Autonomii
Palestyńskiej, godząc się na oddanie kolejnych ziem pod
administrację
palestyńską. W październiku 1998 roku podpisał z
Jaserem
Arafatem porozumienie przewidujące poszerzenie Autonomii
Palestyńskiej
w zamian za obietnicę podjęcia przez władze palestyńskie
zdecydowanej
walki z organizacjami terrorystycznymi.
*
Gdy pomimo zawartej umowy zamachy terrorystyczne wciąż trwały,
Netanyahu
powiedział, że zamachy bombowe zwalniają Izrael od
obowiązku
realizacji porozumień zawartych w Oslo. W ten sposób Izrael
zrezygnował
z przekazywania dalszych terenów Autonomii Palestyńskiej
i
zawieszono wszystkie rozmowy pokojowe z Palestyńczykami.
*
Netanyahu pełnił swoje obowiązki do 6 lipca 1999 roku, po czym
chwilowo
wycofał
się z życia politycznego. Główną przyczyną wycofania się były
liczne
skandalizujące plotki na temat Netanyahu (wliczając w to plotki
na
temat jego małżeństwa) oraz śledztwo w sprawie korupcji (został
uniewinniony).
Nowym przywódcą partii Likud
został Ariel
Szaron.
- W maju 1999 roku w wyborach do piętnastego
Knesetu, Benjamin
Netanyahu
dostał się do parlamentu z ramienia prawicowej partii Likud.
*
6 listopada 2002 roku Benjamin Netanyahu został ministrem spraw
zagranicznych
w rządzie premiera Ariela
Szarona.
- W styczniu 2003 roku w wyborach do szesnastego
Knesetu, Benjamin
Netanyahu
dostał się do parlamentu z ramienia prawicowej partii Likud.
*
Benjamin Netanyahu został ministrem finansów w rządzie premiera
Ariela
Szarona (do 9 sierpnia 2005 r.).
*
Netanyahu przeprowadził reformę gospodarczą, której celem było
ożywienie
gospodarki narodowej w sytuacji stagnacji wywołanej przez
Intifadę
Al-Aksa. Przeprowadzono ruch w kierunku liberalizacji rynku.
Wzrost
PKB uzyskano poprzez zmniejszenie wydatków publicznych i
wzmocnienie
sektora prywatnego. Obejmowało to obniżenie wydatków
budżetowych,
obniżenie podatków, prywatyzację państwowych
monopoli
i reformę ubezpieczeń społecznych.
*
9 sierpnia 2005 roku zrezygnował z funkcji w rządzie w proteście
przeciwko
planowi ewakuacji żydowskich osiedli ze Strefy Gazy.
*
Gdy 23 listopada 2005 roku Ariel Szaron z grupą parlamentarzystów
odłączył
się od partii Likud
i założył nową partię polityczną Kadima,
w
łonie
Likudu nastąpiły poważne kontrowersje i rozłamy.
W
wyniku wyborów, 20 grudnia 2005 roku przywódcą Likudu
został
Benjamin
Netanyahu.
- W marcu 2006 roku w wyborach do siedemnastego
Knesetu, Benjamin
Netanyahu
dostał się do parlamentu z ramienia prawicowej partii Likud.
|
