Szesnasty Knesset:
Wybory:
28.01.2003 r.
Pierwsze
posiedzenie: 17.02.2003 r.
Liczba
wybranych list: 13.
Przewodniczący:
Reuven Rivlin
Zastępcy
przewodniczącego: Colette Avital, Abdulmalik Dehamshe,
Chemi
Doron, Yuli-Yoel Edelstein, Gila Finkelstein,
Nissim
Dahan, Moshe Kahlon, Michael Nudelman
Sekretarz
Powszechny: Arye Hahn
Szesnasty Knesset (2003-2006) |
Nazwa listy |
procent uzyskanych
głosów |
liczba miejsc |
liczba miejsc przed
następnymi wyborami |
Likud |
29,4 % |
38 |
27 |
Praca-Meimad
(1) |
14,5 % |
19 |
21 |
Shinui |
12,3 % |
15 |
2 |
Shas |
8,2 % |
11 |
11 |
Halchud
HaLeumi (2) |
5,5 % |
7 |
4 |
Meretz-Demokratyczny
Wybór-Shahar (3) |
5,2 % |
6 |
6 |
Partia
Religijno-Narodowa |
4,3 % |
6 |
4 |
Zjednoczony
Judaizm Tory (4) |
4,2 % |
5 |
0 |
Hadash-Ta'al
(5) |
3,0 % |
3 |
2 |
Am
Ehad (1) |
2,8 % |
3 |
0 |
Balad |
2,3 % |
3 |
3 |
Israel
Be'aliyah (6) |
2,2 % |
2 |
0 |
Zjednoczona
Lista Arabska |
2,1 % |
2 |
2 |
Agudat
Israel |
- |
0 |
3 |
Degel
Hatorah |
- |
0 |
2 |
Nowy
Narodowy Syjonizm Religijny (7) |
- |
0 |
2 |
Syjonizm
Liberalizm Równość (8) |
- |
0 |
1 |
Kadima
(9) |
- |
0 |
14 |
Frakcja
Świecka (10) |
- |
0 |
9 |
Israel
Beitenu |
- |
0 |
4 |
Habayit
Haleumi (11) |
- |
0 |
2 |
Arabski
Ruch na rzecz Odnowy (5) |
- |
0 |
1 |
(1) - Praca-Meimad
zmiła nazwę na Praca-Meimad-Am Ehad, gdy Am
Ehad dołączył 23 maja 2005.
(2) - Israel Beitenu rozeszło się z Ichud Leumi
1 lutego 2006 (nazwa pozostała z sojuszem Ichud Leumi-Moledet-Tekuma).
(3) - Meretz-Demokratyczny Wybór-Shahar
zmienić nazwę na Yahad i Demokratyczny Wybór 27
lipca 2005.
(4) - Zjednoczony Judaizm Tory podzielił się na
Agudat Israel i Degel Hatorah 12 stycznia
2005.
(5) - Po odłączeniu się Arabskiego Ruchu na rzecz Odnowienia
(Ta'al) 7 lutego 2006, nazwa została zmieniona
na Hadash.
(6) - Israel Be'aliyah dołączył do Likudu
wkrótce po wyborach 10 marca 2003.
(7) - Nowy Narodowy Syjonizm Religijny założyli
posłowie, którzy odłączyli się z Partii Religijno Narodowej
21 marca 2005, początkowo nazwany Hitchabrut.
(8) - Joseph Paritzky opuścił Shinui 18 maja 2005
i założył Syjonizm Liberalizm Równość.
(9) - Kadima odłączyła się od Likudu 23
listopada 2005, początkowo nazwana Achrayut Leumit.
(10) - Frakcja Świecka odłączyła się od Shinui
26 stycznia 2006.
(11) - Habayit Haleumi odłączył się od Frakcji
Świeckiej 5 lutego 2006. |
Wybory do szesnastego Knessetu zdecydowanie
wygrał prawicowy Likud, z Arielem Szaronem na czele.
Pomimo to parlament nie cieszył się stabilnością - pod koniec
kadencji zwycięski Likud podzielił się na dwie grupy
parlamentarne - Likud i Kadima.
Szesnasty Knesset prowadził energiczną działalność
ustawodawczą w wymiarze sprawiedliwości, dążąc w kierunku uchwalenia
konstytucji. Chociaż praca nie została ukończona, to uczyniono
w tym kierunku znaczący postęp. Ten okres charakteryzował się
także radykalnymi zmianami politycznymi związanymi z planem
wycofania się ze Strefy Gazy i Samarii. Przeprowadzono także
reformę systemu oświatowego i zmieniono politykę gospodarczą.
Pomimo tak dużej aktywności, szesnasty
Knesset posiadał najsłabsze poparcie społeczne od 1949 roku.
Było to wynikiem licznych afer i zarzutów stawianych parlamentarzystom.
Największym skandalem było nocne wezwanie policji do Knessetu
przez posła Reuvena Rivlina (18 maja 2003 r.). Po tym skandalu
wprowadzono nowy elektroniczny system liczenia głosów i utworzono
publiczny komitet, na czele ktorego stanął emerytowany sędzia
Sądu Najwyższego prof. Yitzhak Zamir. Sporządził on projekt
norm etycznych dla parlamentarzystów.
Na początku zimy 2004 roku, kanał telewizyjny
la Manche rozpoczął transmisje obrad Knessetu.
Trzydziesty rząd został sformowany
przez Ariela Szarona w dniu 28 lutego 2003 roku. Członkami koalicji
rządowej byli: Likud, Shinui, Ichud Leumi
i Partia Religijno Narodowa (NRP dołączyła 3 marca 2003
r.). Z powodu sporu wokół planu Szarona z rządu odeszły: Ichud
Leumi (6 czerwca 2004 r.) i Partia Religijno Narodowa
(11 listopada 2004 r.). Z powodu sporu wokół budżetu odszedł
Shinui (4 grudnia 2004 r.). Partia Pracy-Meimad
przystąpiła do rządu 10 stycznia 2005 roku i odeszła 23 listopada
2005 roku. Agudat Israel przyłączyła się do rządu 30 marca 2005
roku. 23 listopada 2005 roku premier Ariel Szaron z grupą ministrów
i parlamentarzystów odłączył się z Likudu i założył Achrayut
Leumit, która 17 stycznia 2006 roku zmieniła nazwę na Kadima.
Po chorobie Szarona, na jego zastępcę został wyznaczony Ehud
Olmert.
źródło materiałów: Knesset
|