Siódmy Knesset:
Wybory:
28.10.1969 r.
Pierwsze
posiedzenie: 17.11.1969 r.
Liczba
wybranych list: 12.
(przed
końcem Knessetu było 12 parlamentarnych grup
oraz
2 niezrzeszonych posłów)
Czas:
4 lata i 2 miesiące
Przewodniczący:
Re'uven Barkat (zmarł 5.07.1972 r.),
Yisrael
Yeshayahu-Sharabi
Zastępcy
przewodniczącego: Mordechai Bibi, Mordechai Zar,
Yitzhak
Navon, Tova Sanhedrai,
Zvi
Zimmerman
Sekretarz
Powszechny: Haim Li`or (do 30.04.1972 r.),
Netan'el
Lorch.
Siódmy Knesset (1969-1973) |
Nazwa listy |
procent uzyskanych
głosów |
liczba miejsc |
liczba miejsc przed
następnymi wyborami |
Zjednoczenie
Pracy (1) |
46,2 % |
56 |
57 |
Gahal |
21,7 % |
26 |
26 |
Partia
Religijno-Narodowa (2) |
9,7 % |
12 |
11 |
Agudat
Israel |
3,2 % |
4 |
4 |
Niezależni
Liberałowie |
3,2 % |
4 |
4 |
Lista
Narodowa (1) |
3,1 % |
4 |
3 |
Rakah |
2,8 % |
3 |
3 |
Kidma
Vepituah (3) |
2,1 % |
2 |
2 |
Po'alei
Agudat Israel |
1,9 % |
2 |
2 |
Shituf
Ve`ahva (3) |
1,4 % |
2 |
2 |
Ha-olam
Hazeh - Koah Hadash (4) |
1,2 % |
2 |
0 |
Free
Center |
1,2 % |
2 |
2 |
Maki
(5) |
1,1 % |
1 |
1 |
niezrzeszony
- Avner Hai Shaki |
- |
0 |
1 |
niezrzeszony
- Shalom Cohen |
- |
0 |
1 |
(1) - jeden członek Listy
Narodowej przeszedł do Zjednoczenia Pracy.
(2) - odszedł Avner Hai Shaki i pozostał posłem niezależnym.
(3) - arabska lista mniejszościowa powiązana ze Zjednoczeniem
Pracy.
(4) - zmienił nazwę na Meri. Odszedł Shalom Cohen
i pozostał posłem niezależnym.
(5) - zmienił nazwę na Moked. |
Najważniejszym wydarzeniem z okresu kadencji
siódmego Knessetu była Wojna Jom Kippur, której wewnętrzne i
międzynarodowe konsekwencje pojawiły się podczas ósmego Knessetu.
Na krótko przed wybuchem wojny wiele afrykańskich
państw zerwało stosunki dyplomatyczne z Izraelem. Wojna była
poprzedzona inicjatywami pokojowymi z ramienia ONZ (Jarring
mission) i USA (Rogers Plan). W przeddzień wyborów
do ósmego Knessetu zorganizowano konferencję pokojową w Genewie.
Na początku 1970 roku Knesset przyjął poprawkę
nr 2 do Prawa Powrotu. Poprawka określała definicję Żyda
uprawnionego do prawa powrotu do Ziemi Izraela. Według tego
prawa musiała to być osoba urodzona z matki Żydówki, według
wyznania: judaizm albo po konwersji. W tym okresie rozpoczęła
się fala żydowskiej imigracji ze Związku Radzieckiego i pojawił
się duży problem mieszkaniowy. W ZSRR trwały wówczas rozprawy
Leningradzkie i Żydzi identyfikujący się z Izraelem byli prześladowani.
Knesset zajmował się również działalnością
Żydowskiej Ligi Obrony w Stanach Zjednoczonych. Członkowie
Ligi atakowali radzieckie biura w USA. Działalność tej
radykalnej organizacji w Izraelu również budziła wiele kontrowersji.
Duchowym przywódcą Ligii był rabin Meir Kahane, który
wzywał wszystkich Arabów i Druzów do opuszczenia terytorium
Izraela.
Tematem obrad parlamentu była także prośba
Meira Lansky'ego o azyl w Izraelu. Lansky był jedną z głów mafii
w Stanach Zjednoczonych, był jednak Żydem i jako taki posiadał
prawo do powrotu. Knesset zajmował się również problemem braków
na rynku wewnętrznym i po raz pierwszy zatwierdził minimum socjalne.
W Jerozolimie zaczęły swoje demonstracje Czarne Pantery.
Specjalna parlamentarna podkomisja zajmowała się problemem wzrostu
wypadków samochodowych.
W tym okresie wciąż utrzymywał się wysoki
poziom porwań samolotów. Wśród słynnych terrorystycznych ataków
był atak na lotnisko Lod i mord izraelskich sportowców podczas
olimpiady w Monachium. Zdecydowana większość posłów Knessetu
potępiła Organizację Wyzwolenia Palestyny.
Piętnasty rząd został sformowany przez
Goldę Meir w dniu 15 grudnia 1969 roku. Członkami koalicji rządowej
byli: Zjednoczenie Pracy, Gahal, Partia Religijno-Narodowa,
Niezależni Liberałowie i listy mniejszościowe.
Liczba ministrów, gdy rząd został sformowany
- 24.
6 sierpnia 1970 roku z rządu koalicyjnego
wystąpił Gahal. Było to spowodowane brakiem zgody na
realizację amerykańskiej inicjatywy pokojowej (Rogers Plan)
ze strony Gahal. Liczba ministrów zmalała wówczas do
22.
źródło materiałów: Knesset
|