Szósty Knesset:
                    Wybory: 1.11.1965 r.
                    Pierwsze posiedzenie: 22.11.1965 r.
                    Liczba wybranych list: 13.
                                        (przed końcem Knessetu było 15 parlamentarnych grup)
                    Czas: 4 lata

                    Przewodniczący: Kadish Luz
                    Zastępcy przewodniczącego: Arie Ben-Eliezer, Ruth Haktin,
                                                         Yitzhak Navon, Dvorah Netzer, Tova Sanhedrai,
                                                         Joseph Selin, Emma Talmi

                    Sekretarz Powszechny: Moshe Rosetti (do 29.02.1968 r.),
                                                         Haim Li'or (od 27.03.1968 r.).

31 sierpnia 1966 roku szósty Knesset przeprowadził się do swojej nowo wybudowanej stałej siedziby, przy Givat Ram w Jerozolimie.

Najważniejszym wydarzeniem w okresie obrad szóstego Knessetu była Wojna Sześciodniowa. Obrady parlamentarne dotyczyły przebiegu wojny i jej rezultatów. Związane z tym były debaty, które rozpoczęły się po ogłoszeniu przez Radę Bezpieczeństwa ONZ Rezolucji nr 242, związanej z terenami zajętymi przez izraelską armię.

Wkrótce po zakończeniu się walk, premier Levi Eshkol ogłosił zjednoczenie Jerozolimy. Równocześnie Knesset powiększył swoje uprawnienia i rozpoczął procedury prawne związane z utworzeniem władz miejskich, zgodnie z izraelskim systemem prawa i jurysdykcji.

Wojna Sześciodniowa i jej rezultaty miały poważny wpływ na pozycję Izraela na arenie międzynarodowej. Francja - która była głównym dostawcą sprzętu wojskowego dla Izraela - nałożyła militarne embargo i Izrael mógł polegać wyłącznie na dostawach wojskowych ze Stanów Zjednoczonych.

Wszystkie kraje bloku wschodniego - poza Rumunią - zerwały stosunki dyplomatyczne z Izraelem. Po powstaniu Organizacji Wyzwolenia Palestyny w jej nowej strukturze organizacyjnej, w 1968 roku rozpoczęła się fala ataków i porwań samolotów. Jako pierwszy w październiku 1968 roku został porwany samolot El-Al, do Algierii.

Szósty Knesset był pierwszym, w którym wyraźnie wykrystalizowały się dwa główne bloki polityczne: Gahal (w skład którego wchodził Ruch Herut i Partia Liberalna) i Zjednoczenie Pracy (które obejmowało Mapai i Ahdut Ha'avodah, a następnie w swojej drugiej postaci Mapai, Ahdaut Ha'avodah, Rafi i Mapam). W przeddzień wybuchu Wojny Sześciodniowej udało się sformować pierwszy rząd jedności narodowej, z udziałem Gahal.

Szósty Knesset był także pierwszym parlamentem, w którym pokazała się nieliczna nowa frakcja polityczna, która reprezentowała radykalne prawicowe poglądy - Olam Hazeh Koah Hadash.

W połowie 1966 roku Knesset często zajmował się załamaniem koniunktury na izraelskim rynku. Gahal i Olam Hazeh Koah Hadash domagały się wprowadzenia krajowego systemu ubezpieczenia zdrowotnego. Religijne ugrupowania podniosły kwestię transplantacji organów. Ponownie pojawiła się kwestia zniknięcia dzieci jemeńskiej rodziny z wcześniejszych lat. W celu zbadania tej sprawy powołano komisję dochodzeniową. Pod obrady Knessetu trafiły także problemy z przedstawicielami samorządu lokalnego, którzy zmieniali przynależność partyjną w zależności od korzyści materialnych. W 1966 roku w Izraelu uruchomiono czarno-białą telewizję.

Trzynasty rząd został sformowany przez Levi Eshkola w dniu 12 stycznia 1966 roku. Członkami koalicji rządowej byli: (do 4 czerwca 1967 r.) Zjednoczenie Pracy, Partia Narodowo-Religijna, Mapam, Niezależni Liberałowie, Po'alei Agudat Isreal i listy mniejszościowe. 5 czerwca 1967 roku (dzień wybuchu Wojny Sześciodniowej) do rządu jedności narodowej przystąpił Gahal i Rafi.

Liczba ministrów, gdy rząd został sformowany - 18.
W rządzie jedności narodowej - 21.

Premier umarł 26 lutego 1969 roku, w wyniku czego nastąpiło rozwiązania rządu.

Czternasty rząd został sformowany przez Goldę Meir w dniu 17 marca 1969 roku. Członkami koalicji rządowej byli: Zjednoczenie Pracy, Gahal, Partia Religijno-Narodowa, Niezależni Liberałowie i listy mniejszościowe.

Liczba ministrów, gdy rząd został sformowany - 21.

źródło materiałów: Knesset