Galilea jest najpiękniejszym regionem Izraela, położonym w Dystrykcie Północnym. Galilea obejmuje około 1/3 powierzchni obecnego Izraela i rozciąga się od Dan i Góry Hermon na północy, do grzbietów Karmel i Gilboa na południu, do Doliny Jordanu na wschodzie oraz wybrzeża Morza Śródziemnego na zachodzie.
    Jest ona tradycyjnie podzielona na trzy regiony:
        - Zachodnia Galilea, zwaną również północną równiną nadbrzeżną (u nas w serwisie zobacz: Wybrzeże Morza Śródziemnego) - rozciąga się od Hajfy w kierunku północnym, aż do Rosz Hanikra przy granicy z Libanem;
        - Dolna Galilea (u nas w serwisie zobacz: Dolna Galilea) - rozciąga się od Góry Karmel i grzbietu Gilboa na południu do Doliny Beit HaKarem na północy. Jej wschodnią granicą jest rzeka Jordan;
        - Górna Galilea (u nas w serwisie zobacz: Górna Galilea) - rozciąga się od Doliny Beit HaKarem na południu do granicy z Libanem na północy. Jej wschodnią granicą jest Morze Galilejskie i Wzgórza Golan. W Górnej Galilei osobnym podregionem jest Etzba ha-Galil, czyli tzw. "palec Galilei". Jest to wysunięty na północ rejon miasta Qiryat Shemona i Metuli, wraz z rzekami Dan i Banias.

Zdecydowana większość Galilei to tereny górzyste, o wysokości około 500-700 metrów nad poziomem morza. Jest tu kilka wysokich gór, takich jak Tabor i Meron. Stosunkowo niskie temperatury i duże ilości opadów deszczowych utworzyły z Galilei przepięknie ukwiecone miejsce fauny i flory. Rwące górskie potoki, spływają wodospadami z gór Górnej Galilei i zlewają się u ich podnóża w osławioną rzekę Jordan. Z tych wyżyn Jordan płynie na południe 222 metrów w dół, aby na końcu zasilić wody Morza Galilejskiego.
    Widocznym darem tych wód jest bogata w różnorodne odcienie zieleni roślinność w dolinach, zielone lasy porastające wzgórza, srebrno-zielone gaje oliwne, głęboka zieleń trzcin i traw bagiennych, urodzajne olbrzymie pola uprawne oraz rozmaite odcienie sadów. Nawet podczas długiego i suchego lata Galilea pozostaje niezmiennie urokliwa, przybierając się w piękno natury i łącząc we wspaniałej kompozycji żółć, zieleń, brąz i błękit.
    Łagodne góry Górnej Galilei porośnięte są lasami. Powietrze jest czyste, zdrowe i chłodne. Obfitość trawy na zboczach ściąga pasterzy z dolin na hale, a wełniane stada owiec współtworzą atmosferę tej krainy. W Dolnej Galilei przeważają już tylko wzgórza. Z równin wyrastają obłe pagórki. Szerokie doliny zajmują wioski i osady, umocnione tarasami z kamieni zbieranych na polach. W kamiennych ogródkach sadzi się drzewa owocowe i winnice. Piękne krajobrazy w połączeniu z wielkim bogactwem religijnego dziedzictwa powodują, że jest to jeden z najpopularniejszych turystycznie terenów w Izraelu. Cała Galilea to kwitnąca kraina. Rosną tu oliwki, figi, daktyle, len i winorośle. Na tarasowych polach Galilei obfite plony daje pszenica i jęczmień. Galilea to kraina lapidariów, ogrodów pachnących rozmarynem, jałowcem, akacjami i różami. Zwłaszcza różami.

Rys historyczny:

Legenda głosi, że izraelski król Salomon nagrodził Hirama za pewne usługi i dał mu prezent w postaci wyżynnej krainy wśród gór Neftalego. Hiram nie był zadowolony z prezentu i nazwał ją "ziemia Cabul". Żydzi nadali jej nazwę HaGalil, co oznacza "okręg". Pierwotnie pełna nazwa brzmiała HaGalil HaGoyim, czyli "okręg pogan", ponieważ od VIII wieku p.n.e. do II wieku p.n.e. region ten zamieszkiwali poganie. Dopiero w okresie Hasmoneuszy Galilea została opanowana przez Żydów. Galilea stała się wówczas twierdzą żydowskiego nacjonalizmu i ośrodkiem żydowskiej myśli religijnej.
    Galilea była domem Jezusa Chrystusa, który większość swego życia spędził w Nazarecie, Kafarnaum, Tyberiadzie i nad Morzem Galilejskim. W czasach Jezusa władcą Galilei był Herod Antypas, syn Heroda Wielkiego. Później Galilea przechodziła pod panowanie Bizancjum, Krzyżowców, Arabów i Turków.
    Na początku XX wieku Galilea była zamieszkana przez Arabów, Druzów i mniejszości chrześcijańskie oraz żydowską. Dopiero Syjonizm przyniósł wzrost napływu żydowskich imigrantów do Galilei.
    W 1948 roku, w wyniku wojny żydowsko-arabskiej cała Galilea znalazła się pod panowaniem Izraela. Znaczna część arabskiej populacji udała się na uchodźctwo, pozostawiając za sobą opuszczone wioski i miasteczka. Właśnie w ten region skierowano liczną żydowską imigrację napływającą do Izraela.
    Przez wiele lat syryjska artyleria ze Wzgórz Golan ostrzeliwała kibuce położone wokół Morza Galilejskiego. Dopiero wojna 1967 roku położyła kres temu państwowemu terrorowi. W latach 70-tych i na początku lat 80-tych Organizacja Wyzwolenia Palestyny kontynuowała swoją działalność terrorystyczną z Libanu, wieloktrotnie atakując cele położone w Górnej Galilei. Z tego powodu izraelska armia przeprowadziła w 1979 roku "Operację Litani", a następnie w 1982 roku "Operację Pokój dla Galilei". W ich wyniku zniszczona została infrastruktura Organizacji Wyzwolenia Palestyny w Libanie. Południowa część Libanu pozostawała pod okupacją Izraela aż do 1985 roku, kiedy to wojska izraelskie wycofały się, pozostawiając za sobą wąską "strefę buforową" (Retzuat ha-Bitachon). W 2000 roku Izrael ostatecznie wycofał swoje wojska z południowego Libanu i zlikwidował "strefę buforową". Granicę izraelsko-libańską obsadziły międzynarodowe wojska ONZ (UNIFIL), które udzieliły gwarancje zapewnienia bezpieczeństwa Górnej Galilei. Jednakże szyicki Hezbollah nieustannie niepokoi izraelskie miasteczka w Galilei ostrzałem rakietowym i moździerzowym. Często dochodzi także do przygranicznej wymieny ognia i prób zamachów na patrole izraelskiej straży granicznej.

Współczesność:

Współczesna Galilea jest jednym z niewielu obszarów Izraela, który zachował dużą liczbę arabskiej ludności. Szczególnie liczna jest społeczność Druzów.
    Serce Galilei stanowią: region Karmel, Nazaret, Ma'alot, Migdal Ha'Emek i Afula. W tym regionie, pomimo wielkich wysiłków Agencji Żydowskiej aby zmienić demograficzną równowagę, ludność arabska utrzymuje się na poziomie 78% populacji.

Miasto Hajfa, pomimo że leży w Dystrykcie Hajfy (poza granicami Dystryktu Północnego) stanowi najważniejszy ośrodek administracji, edukacji, przemysłu, usług i handlu dla Galilei. Z powodu górzystego terenu większość osad w Galilei jest małymi miasteczkami, które najczęściej utrzymują się z rolnictwa i turystyki.
    Od wielu lat rośnie zaludnienie Galilei. Obecnie trwa tutaj prawdziwy boom inwestycyjny, wspomagany rozwojem infrastruktury. Wygodne połączenia drogowe skróciły czas połączeń między różnymi miastami i zintegrowały cały region. W 1994 roku otworzono Uniwersytet Przemysłowy Tsur, którego celem jest łączenie wiedzy akademickiej z praktycznym zastosowaniem. Park przemysłowy Turfen, zlokalizowany w górzystym regionie Górnej Galilei, około 20 minut jazdy z Naharjii położonej na wybrzeżu, daje studentom praktyczną możliwość wypróbowania wiedzy. Do miejscowości Har Haluc przybyli osadnicy z Tel Awiwu, i założyli Tefen Communications, firmę public relations, obsługującą największe firmy handlowe na północy Izraela. W sąsiedztwie leży Kfar Wradim, przyciągająca specjalistów systemów komputerowych i półprzewodników. Galilejskie miasta absorbują wielkie ilości ludzi przy minimalnych szkodach dla środowiska. Ponad 140 izraelskich firm z branży high-tech zarobiło ostatnio 640 milionów USD. Izrael stał się liderem w dziedzinie oprogramowania i mikroprocesorów. Wiele zagranicznych firm zjeżdża do Izraela, aby skorzystać z umiejętności tutejszych naukowców.

--------------------------------------------------

Opracowano na podstawie "Explorer Izrael", "Pascal Izrael", "Winnica", "Świat Biblii", biuletynów Ambasady Izraela w Polsce, witryn internetowych rządu Izraela i innych opracowań dotyczących Państwa Izrael.

--------------------------------------------------