------------ 1981 ------------

18 lutego 1981 roku do Izraela przyjechał Josef Mendelewich, najsłynniejszy Więzień Syjonu w ZSRR.

13 lipca 1981 roku Światowa Organizacja Syjonistyczna ogłosiła rozpoczęcie Jerozolimskiego Programu Stypendiów. Celem programu było stworzenie możliwości przyjazdu młodych Żydów z Diaspory do Izraela, aby się uczyć.

W grudniu 1981 roku Żydowski Fundusz Narodowy (Jewish National Fund) obchodził 80-rocznicę swojego istnienia. Podczas 1981 roku Fundusz posadził 20 tys. drzew i wybudował 100-km nowych dróg w Izraelu.
    Do końca 1981 roku do Izraela przyjechało 12 tys. nowych imigrantów, w tym 2 tys. z Etiopii. Większość z nich została przewieziona izraelskimi okrętami z portów w Sudanie lub samolotami z Kenii.

9 grudnia 1981 roku po długich obserwacjach i dyskusjach United Hebrew Immigrant Aid Service (HIAS) zdecydował się ograniczyć pomoc dla radzieckich Żydów, którzy porzucają naukę. Miano nadzieję, że w ten sposób zostanie zmniejszone to niepokojące zjawisko.

14 grudnia 1981 roku Kneset przyjął ustawę Prawo Golanu, rozszerzając izraelską jurysdykcję na obszar Wzgórz Golan, które tym samym zostały oficjalnie przyłączone do Izraela.

------------ 1982 ------------

8 lutego 1982 roku Kneset poświęcił specjalną sesję uczczeniu 100-lat od Pierwszej Aliyah do Ziemi Izraela.

26 kwietnia 1982 roku ostatni izraelscy żołnierze opuścili Półwysep Synaj, który został przekazany Egiptowi w zamian za pokój.

5 czerwca 1982 roku rząd przyjął plan błyskawicznej inwazji na Liban, który został opracowany przez generała Ariela Szarona. Izraelskie wojska miały w przeciągu kilku dni zająć teren do 45-km w głębi terytorium Libanu. Na tym terenie miała być zniszczona cała infrastruktura i bazy Organizacji Wyzwolenia Palestyny.

---------- Operacja "O pokój dla Galilei" ----------

6 czerwca 1982 roku Izraelskie Siły Obronne dokonały inwazji na Liban, okrążając Bejrut i zmuszając Organizację Wyzwolenia Palestyny do opuszczenia Libanu.

W dniach 7-17 grudnia 1982 roku odbył się Trzydziesty Kongres Syjonistyczny w Jerozolimie, w Izraelu. Delegaci ciężko spierali się w sprawie rozwoju żydowskiego osadnictwa w Samarii, Judei i Strefie Gazy. Ostatecznie postanowiono, że lokalizację nowych osiedli będzie określała komisja mieszana rządu i Światowej Organizacji Syjonistycznej.

Do końca 1982 roku do Izraela przyjechało 15,5 tys. nowych imigrantów.
    Centralne Biuro Statystyczne poinformowało, że w 1982 roku w Izraelu żyło 4.038.000 mieszkańców, z czego 3.354.000 było Żydami (83% ogółu mieszkańców).

------------ 1983 ------------

15 marca 1983 roku w Jerozolimie zebrał się międzynarodowy komitet, który zajął się omówieniem sytuacji radzieckich Żydów.

4 września 1983 roku izraelskie oddziały opuściły rejon Bejrutu, przegrupowując się na linię rzeki Awali (na północ od miasta Sydon) na południu Libanu. W ten sposób Izraelskie Siły Obronne utworzyły "strefę bezpieczeństwa" rozciągającą się od rzeki Awali do granicy Izraela. Kontrolę nad tym terytorium sprawowała izraelska armia oraz Armia Południowego Libanu.

W październiku 1983 roku doszło do wielkiego kryzysu bankowego w Izraelu i "paniki dolarowej". W wyniku krachu na giełdzie papierów wartościowych w Tel Awiwie, zdecydowano się wstrzymać wszystkie operacje finansowe na giełdzie na 11 dni.
    Rząd podjął decyzję przeprowadzenia dewaluacji Szekla o 23%. Jednocześnie wprowadzono ograniczenia wydatków budżetowych. Ceny wielu towarów w tym roku wzrosły trzykrotnie, gdyż producenci utracili większość rządowych dotacji. Gospodarka znalazła się w recesji.

Do końca 1983 roku do Izraela przyjechało 10 tys. nowych imigrantów.

------------ 1984 ------------

W październiku 1984 roku radzieckie władze prawie całkowicie zatrzymały emigrację Żydów z ZSRR.

---------- Operacja "Mojżesz" ----------

21 listopada 1984 roku Izraelskie Siły Obronne rozpoczęły operację ewakuacji etiopskich Żydów (Falashe) z Sudanu do Izraela.
    Tysiące etiopskich Żydów uciekało z ogarniętej wojną domową Etiopii, znajdując schronienie w obozach uchodźców w Sudanie. Podczas wędrówki przez pustynne pogranicze umarło z wycieńczenia około 4 tys. ludzi. Następnie etiopskich Żydów przerzucono samolotami do Izraela. Do 5 stycznia 1985 r. do Izraela dotarło 8 tys. etiopskich Żydów. W ten sposób uniknęli oni śmierci głodowej i prześladowań.

W 1984 roku gospodarka Izraela znalazła się na progu załamania. Inflacja pobiła wszystkie rekordy osiągając wysokość 374%. Ceny większości towarów zdrożały czterokrotnie. Wzrosło bezrobocie i nastąpił spadek realnych dochodów społeczeństwa.
    W listopadzie 1984 roku rząd jedności narodowej rozpoczął żmudną pracę stabilizacji gospodarki. Pierwszym krokiem było zamrożenie cen produktów krajowych, podatków i płac. Starano się ograniczyć deficyt budżetu oraz pobudzić produkcję poprzez zwiększenie eksportu.
    Do końca 1984 roku do Izraela przyjechało 23 tys. nowych imigrantów.

------------- 1985 ------------

---------- "Strefa Bezpieczeństwa" w Libanie ----------

10 czerwca 1985 roku Izraelskie Siły Obronne zakończyły wycofywanie oddziałów z Libanu, pozostawiając jedynie niewielkie oddziały strzegące "strefy bezpieczeństwa", która miała szerokość od 3 do 15 kilometrów.

1 lipca 1985 roku rząd przyjął program walki z kryzysem gospodarczym. Przeprowadzono dewaluację Szekla o 20% i zmniejszono rządowe dotacje do żywności, wody, energii elektrycznej i komunikacji.
    W lipcu 1985 roku Stany Zjednoczone obiecały udzielić Izraelowi pożyczki w wysokości 1,5 mld. USD na wsparcie reform gospodarczych.

W lipcu 1985 roku etiopscy Żydzi przeprowadzili masowe protesty oburzenia wobec rabinicznego żądania, aby przeszli oni rytualną konwersję na ortodoksyjny judaizm.

4 września 1985 roku rząd wprowadził Nowego Izraelskiego Szekla (NIS) o wartości 1.000 starych Szekli.
    Pod koniec 1985 roku rządowi udało się powstrzymać galopującą inflację.
    Do końca 1985 roku do Izraela przyjechało 12 tys. nowych imigrantów.

------------ 1986 ------------

W 1986 roku ze Związku Radzieckiego wyjechało około 2 tys. Żydów, z których zaledwie 209 osiedliło się w Izraelu. Zdecydowana większość wybierała Stany Zjednoczone, w których mieszkało wówczas 44% światowej populacji Żydów (stanowiąc 2,4% ogółu mieszkańców USA).
    Do końca 1986 roku do Izraela przyjechało 11 tys. nowych imigrantów. W Izraelu mieszkało zaledwie 27,5% światowej populacji Żydów.

------------ 1987 ------------

W marcu 1987 roku przywódca Związku Radzieckiego, Michaił Gorbaczow zapoczątkował epokę polityki przebudowy (pieriestrojka) i jawności (głasnosti), których podstawą było złagodzenie cenzury oraz liberalizacja polityki.
    Środowiska żydowskie widziały w tym szansę na uzyskanie prawa do wyjazdu ze Związku Radzieckiego. W kwietniu 1987 roku grupa 700 Żydów otrzymała pozwolenie na wyjazd z ZSRR.
    13 kwietnia 1987 roku setki radzieckich Żydów pragnących wyjechać z ZSRR obchodził święto Pesach w ambasadzie Stanów Zjednoczonych w Moskwie (ZSRR). W uroczystościach uczestniczył sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych, George Shulz.

W dniach 6-10 grudnia 1987 roku odbył się Trzydziesty Pierwszy Kongres Syjonistyczny w Jerozolimie, w Izraelu. Wezwano wszystkie żydowskie i syjonistyczne organizacje by zaangażowały się w udzielanie pomocy Izraelowi. Szczególny nacisk położono na umiejscowienie Izraela w centralnej pozycji życia społeczności żydowskiej w Diasporze.

------------ 1988 ------------

W 1988 roku nastąpiła zdecydowana poprawa w kontaktach pomiędzy Izraelem a Związkiem Radzieckim.
    19 marca 1988 roku pierwszy izraelski samolot pasażerski El Al przeleciał nad terytorium ZSRR.

Do końca 1988 roku do Izraela przyjechało 16 tys. nowych imigrantów.

------------ 1989 ------------

W styczniu 1989 roku dotarła do Izraela wiadomość, że należy oczekiwać napływu wielkiej ilości nowych imigrantów ze Związku Radzieckiego, gdyż radziecki prezydent Michaił Gorbaczow nie widzi trudności w wyjeździe radzieckich Żydów.
    W marcu 1989 roku izraelskie linie lotnicze El Al otworzyły dwa połączenia lotnicze z Polską i Węgrami. Pojawiły się pierwsze pogłoski o możliwości uruchomienia bezpośrednich połączeń lotniczych dla radzieckich Żydów wyjeżdżających ze Związku Radzieckiego do Izraela.

W sierpniu 1989 roku zanotowano rekordowo wysokie bezrobocie w Izraelu. Bez pracy pozostawało 150 tys. Izraelczyków, co stanowiło 9,5% zdolnych do pracy ludzi.

Do końca 1989 roku do Izraela przyjechało 24,6 tys. nowych imigrantów.
    Od grudnia 1989 roku rozpoczęła napływać do Izraela duża fala imigrantów z krajów byłego Związku Radzieckiego. Do końca 1989 roku przybyło 4 tys. radzieckich Żydów.

--------------------------------------------------

    CIĄG DALSZY HISTORII: 1990-1999 - Syjonizm - Wielka Aliyah