Ruch Herut (Tnuat HaHerut - Partia Wolności) został założony przez Menachem Begin w 1948 roku. Ta liberalno-państwowa partia została założona przez weteranów tajnej żydowskiej organizacji militarnej Ecel (Irgun Cwai Leumi), której skrajnym skrzydłem wojskowym była Lehi (Lahomei Herut Israel). Od 1943 roku na czele Ecelu stał Menachem Begin.

Po ukończeniu wojny o niepodległość, polityczny Ruch Herut dostał się do parlamentu i stał się główną partią opozycyjną, reprezentującą najbardziej prawicowe poglądy. Można powiedzieć, że była to polityczna grupa rewizjonistycznego ruchu syjonistycznego w Izraelu. Skrajnie konserwatywny i nacjonalistyczny stał w silnej opozycji wobec izraelskiej lewicy.

W wyborach do Pierwszego Knessetu (25.01.1949 r.), Ruch Herut uzyskał 11,5 % oddanych głosów. Dzięki temu do parlamentu wprowadził 14 posłów.

Pierwszy Knesset (1949-1951):
     Yohanan Bader (1905-1994, ur. w Polsce) - członek komitetu finansów, członek
                    komitetu konstytucji, prawa i sprawiedliwości.
     Menahem Begin (1913-1992, ur. w Rosji) - członek komitetu konstytucji, prawa
                    i sprawiedliwości, członek komitetu spraw zagranicznych i obrony.
     Aryeh Ben-Eliezer (1913-1970, ur. w Polsce) - członek komitetu finansów.
     Haim Cohen-Meguri (1913-2000, ur. w Jemenie) - członek komitetu dla instytucji
                    użyteczności publicznej.
     Uri-Zvi Greenberg (1895-1924, ur. w Polsce) - członek komitetu edukacji, kultury
                    i sportu.
     Ari Jabotinsky (1910-1969, ur. w Rosji) - członek komitetu budownictwa.
     Shmuel Katz (1914- , ur. w RPA) - członek komitetu budownictwa, członek
                    komitetu konstytucji, prawa i sprawiedliwości.
     Hillel Kook (1915-2001, ur. na Litwie) - członek komitetu budownictwa.
     Haim Landau (1916-1981, ur. w Polsce) - członek komitetu ekonomii.
     Eliyahu Lankin (1914-1994, ur. w Rosji) - członek komitetu pracy i pomocy
                    społecznej.
     Yaacov Meridor (1913-1995, ur. w Polsce) - członek komitetu spraw
                    zagranicznych i obrony.
     Shmuel Merlin (1910-1994, ur. w Serbii) - członek komitetu spraw
                    wewnętrznych.
     Avraham Rakanti (1888-1980, ur. w Grecji) - członek komitetu ekonomii, członek
                    komitetu dla instytucji użyteczności publicznej.
     Esther Raziel-Naor (1911-2002, ur. w Rosji) - członkini komitetu edukacji, kultury
                    i sportu.

W wyborach do drugiego Knessetu Ruch Herut mocno ucierpiał z powodu wielkiej porażki. Wyborcza porażka wynikała z nieustannego propagowania skrajnie nacjonalistycznych poglądów "wielkiego Izraela". Popularnymi hasłami było wówczas odmawianie legalności istnienia Królestwa Jordanii. Powodowało to odpłynięcie wielu prawicowych wyborców do bardziej umiarkowanych syjonistów, którzy głosili hasła "żyjmy na tym terenie".

W wyborach do Drugiego Knessetu (30.07.1951 r.), Ruch Herut uzyskał 6,6 % oddanych głosów. Dzięki temu do parlamentu wprowadził 8 posłów.

Drugi Knesset (1951-1955):
     Arie Altman (1902-1982, ur. na Ukrainie) - członek komitetu dla instytucji
                    użyteczności publicznej, członek komitetu spraw wewnętrznych.
     Binyamin Avniel (1906-1993, ur. w Izraelu) - członek komitetu pracy i pomocy
                    społecznej.
     Yohanan Bader (1905-1994, ur. w Polsce).
     Menahem Begin (1913-1992, ur. w Rosji) - członek komitetu konstytucji, prawa
                    i sprawiedliwości, członek komitetu spraw zagranicznych i obrony.
     Aryeh Ben-Eliezer (1913-1970, ur. w Polsce).
     Haim Cohen-Meguri (1913-2000, ur. w Jemenie).
     Haim Landau (1916-1981, ur. w Polsce) - członek komitetu konstytucji, prawa i
                    sprawiedliwości.
     Yaacov Meridor (1913-1995, ur. w Polsce) - członek komitetu spraw
                    zagranicznych i obrony.
     Esther Raziel-Naor (1911-2002, ur. w Rosji) - członkini komitetu edukacji, kultury
                    i sportu.
     Eliezer Shostak (1911-2001, ur. w Polsce).

W kampanii wyborczej z 1955 roku Menachem Begin posłużył się żądaniami niemieckiego zadośćuczynienia. Jego mowy poruszały słuchaczy i pobudzały elektorat Ruchu Herut, który odzyskał swoją moc. W ten sposób Herut stała się trzecią partią w Knessecie i utrzymała swoją pozycję do 1977 roku. Ruch Herut poparł prywatną przedsiębiorczość i opowiedział się za zmniejszeniem interwencji państwa w gospodarkę. Partia domagała się również zniesieniu specjalnych przepisów wojskowych nałożonych na arabskich obywateli Izraela.

W wyborach do Trzeciego Knessetu (26.07.1955 r.), Ruch Herut uzyskał 12,6 % oddanych głosów. Dzięki temu do parlamentu wprowadził 15 posłów.

Trzeci Knesset (1955-1959):
     Arie Altman (1902-1982, ur. na Ukrainie) - członek komitetu budownictwa,
                    członek komitetu konstytucji, prawa i sprawiedliwości.
     Binyamin Arditi (1897-1981, ur. w Austrii) - członek komitetu dla instytucji
                    użyteczności publicznej.
     Binyamin Avniel (1906-1993, ur. w Izraelu) - członek komitetu ekonomii.
     Yohanan Bader (1905-1944, ur. w Polsce).
     Menahem Begin (1913-1992, ur. w Rosji) - członek komitetu konstytucji, prawa
                    i sprawiedliwości, członek komitetu spraw zagranicznych i obrony.
     Aryeh Ben-Eliezer (1913-1970, ur. w Polsce) - wiceprzewodniczący Knessetu.
     Haim Cohen-Meguri (1913-2000, ur. w Jemenie) - członek komitetu edukacji,
                    kultury i sportu.
     Haim Landau (1916-1981, ur. w Polsce) - członek komitetu spraw
                    wewnętrznych.
     Nahum Levin (1905-1967, ur. w Rosji) - członek komitetu finansów.
     Yaacov Meridor (1913-1995, ur. w Polsce) - członek komitetu spraw
                    zagranicznych i obrony.
     Mordechai Olmert (1908-1998, ur. w Rosji) - przewodniczący podkomitetu do
                    eksploatacji Morza Martwego, członek komitetu ekonomii.
     Esther Raziel-Naor (1911-2002, ur. w Rosji) - członkini komitetu edukacji, kultury
                    i sportu.
     Yosef Shofman (1903-1978, ur. w Polsce) - członek komitetu konstytucji, prawa
                    i sprawiedliwości, członek komitetu spraw wewnętrznych.
     Eliezer Shostak (1911-2001, ur. w Polsce) - członek komitetu pracy i pomocy
                    społecznej.
     Shimshon Unichman (1907-1961, ur. w Polsce) - członek komitetu budownictwa,
                    członek komitetu dla instytucji użyteczności publicznej.

W wyborach do Czwartego Knessetu (26.07.1955 r.), Ruch Herut uzyskał 13,5 % oddanych głosów. Dzięki temu do parlamentu wprowadził 17 posłów.

Czwarty Knesset (1959-1961):
     Arie Altman (1902-1982, ur. na Ukrainie) - członek komitetu spraw zagranicznych
                    i obrony.
     Binyamin Arditi (1897-1981, ur. w Austrii) - członek komitetu dla instytucji
                    użyteczności publicznej.
     Binyamin Avniel (1906-1993, ur. w Izraelu) - przewodniczący komitetu ekonomii.
     Yohanan Bader (1905-1944, ur. w Polsce) - członek komitetu budownictwa.
     Menahem Begin (1913-1992, ur. w Rosji) - członek komitetu konstytucji, prawa
                    i sprawiedliwości, członek komitetu spraw zagranicznych i obrony.
     Aryeh Ben-Eliezer (1913-1970, ur. w Polsce) - wiceprzewodniczący Knessetu.
     Haim Cohen-Meguri (1913-2000, ur. w Jemenie) - członek komitetu edukacji,
                    kultury i sportu.
     Avraham Drori (1919-1964, ur. w Polsce).
     Haim Landau (1916-1981, ur. w Polsce) - członek komitetu spraw zagranicznych
                    i obrony, członek komitetu spraw wewnętrznych.
     Nahum Levin (1905-1967, ur. w Rosji) - członek komitetu finansów.
     Eliyahu Meridor (1914-1966, ur. w Rosji) - członek komitetu edukacji, kultury i
                    sportu.
     Yaacov Meridor (1913-1995, ur. w Polsce) - członek komitetu spraw
                    zagranicznych i obrony.
     Mordechai Olmert (1908-1998, ur. w Rosji) - przewodniczący podkomitetu do
                    eksploatacji Morza Martwego, członek komitetu ekonomii, członek
                    komitetu finansów, członek komitetu edukacji, kultury i sportu.
     Esther Raziel-Naor (1911-2002, ur. w Rosji) - członkini komitetu edukacji, kultury
                    i sportu.
     Shabtai Shichman (1915-1987, ur. w Polsce) - członek komitetu finansów.
     Yosef Shofman (1903-1978, ur. w Polsce) - członek komitetu konstytucji, prawa
                    i sprawiedliwości, członek komitetu budownictwa.
     Eliezer Shostak (1911-2001, ur. w Polsce) - członek komitetu pracy i pomocy
                    społecznej, członek komitetu ekonomii.
     Shimshon Unichman (1907-1961, ur. w Polsce) - członek komitetu spraw
                    wewnętrznych, członek komitetu dla instytucji użyteczności publicznej.

W wyborach do Piątego Knessetu (15.08.1961 r.), Ruch Herut uzyskał 13,8 % oddanych głosów. Dzięki temu do parlamentu wprowadził 17 posłów.

Piąty Knesset (1961-1965):
     Arie Altman (1902-1982, ur. na Ukrainie).
     Binyamin Arditi (1897-1981, ur. w Austrii) - członek komitetu dla instytucji
                    użyteczności publicznej.
     Binyamin Avniel (1906-1993, ur. w Izraelu) - przewodniczący komitetu ekonomii.
     Yohanan Bader (1905-1944, ur. w Polsce).
     Menahem Begin (1913-1992, ur. w Rosji) - członek komitetu konstytucji, prawa
                    i sprawiedliwości, członek komitetu spraw zagranicznych i obrony.
     Aryeh Ben-Eliezer (1913-1970, ur. w Polsce) - wiceprzewodniczący Knessetu.
     Haim Cohen-Meguri (1913-2000, ur. w Jemenie) - członek komitetu pracy i
                    pomocy społecznej.
     Avraham Drori (1919-1964, ur. w Polsce) - członek komitetu budownictwa,
                    członek komitetu edukacji, kultury i sportu.
     Joseph Kremerman (1926-1981, ur. w Izraelu).
     Haim Landau (1916-1981, ur. w Polsce) - członek komitetu spraw zagranicznych
                    i obrony.
     Nahum Levin (1905-1967, ur. w Rosji) - członek komitetu finansów.
     Eliyahu Meridor (1914-1966, ur. w Rosji) - członek komitetu konstytucji, prawa i
                    sprawiedliwości.
     Yaacov Meridor (1913-1995, ur. w Polsce) - członek komitetu spraw
                    zagranicznych i obrony.
     Esther Raziel-Naor (1911-2002, ur. w Rosji) - członkini komitetu edukacji, kultury
                    i sportu.
     Shabtai Shichman (1915-1987, ur. w Polsce) - członek komitetu finansów.
     Yosef Shofman (1903-1978, ur. w Polsce) - członek komitetu konstytucji, prawa
                    i sprawiedliwości, członek komitetu budownictwa, członek komitetu
                    spraw wewnętrznych.
     Eliezer Shostak (1911-2001, ur. w Polsce) - członek komitetu pracy i pomocy
                    społecznej, członek komitetu ekonomii.
     Avraham Tiar (1928- , ur. w Tunezji) - członek komitetu budownictwa, członek
                    komitetu pracy i pomocy społecznej.

W 1965 roku, Ruch Herut i Liberalna Partia Izraela połączyły się tworząc blok polityczny Gahal (Gush Herut Liberalim). Chociaż Herut zachował swoją własną organizację w nowej partii, to utracił swój wyraźny prawicowy charakter. Jednak uzyskawszy większe poparcie wyborców, mógł w 1967 roku wejść w skład rządu jedności narodowej. Gdy w 1970 roku pojawiły się spory o plan Rogera, blok polityczny Gahal wycofał się z rządu i pozostał w opozycji.

Pod koniec 1973 roku przeprowadzono wybory do ósmego Knessetu. Wówczas to do Gahal przyłączyło się parę nielicznych frakcji politycznych, stwarzając Koalicję Likud. Nowy Likud odniósł zdecydowane zwycięstwo.

W 1977 roku koalicja Likud odniosła zwycięstwo w wyborach i Menachem Begin został zaproszony do rządu. Od tej pory Herut systematycznie malał. Od 1983 roku na czele Ruchu stał Itzhak Shamir. Następnie przywództwo przejął polityk z wielką charyzmą, Benjamin Netanyahu. Odszedł on od ideałów "wielkiego Izraela" i poparł realizację porozumień pokojowych z Oslo - przekazanie Hebronu itd.

W wyborach w 1988 roku Herut wystartował z listy partii Likud. Wówczas Likud stał się formalnie partią, a Ruch Herut i Liberalna Partia Izraela przestały egzystować jako niezależne jednostki.

Wówczas to Benny Begin założył swoją rewizjonistyczną partię Herut Hadasha. Przyłączyli się do niego dawni członkowie Ruchu Herut, którzy nie mogli porozumieć się z Likudem.

źródło materiałów: Knesset